Η υπερηφάνεια είναι άρνησις του Θεού, εφεύρεσις των δαιμόνων, εξουδένωσις των ανθρώπων, μητέρα της κατακρίσεως, απόγονος των επαίνων, απόδειξις ακαρπίας, φυγαδευτήριο της βοηθείας του Θεού, πρόδρομος της παραφροσύνης, πρόξενος πτώσεων, αιτία της επιληψίας, πηγή του θυμού, θύρα της υποκρίσεως, στήριγμα των δαιμόνων, φύλαξ των αμαρτημάτων, δημιουργός της ασπλαχνίας, άγνοια της συμπαθείας, πικρός κριτής, απάνθρωπος δικαστής, αντίπαλος του Θεού, ρίζα της βλασφημίας.
Είδα άνθρωπο να ευχαριστή τον Θεόν με το στόμα και να κομπάζη με το εσωτερικό φρόνημα. Περί αυτού είναι αψευδής μάρτυς εκείνος ο Φαρισαίος πού έλεγε στον Θεόν με απρεπή καύχησι: «Ο Θεός, ευχαριστώ σοι»! (Λουκ. ιη’ 11).
Όπου συνέβη πτώσις, εκεί κατασκήνωσε προηγουμένως η υπερηφάνεια. Διότι το δεύτερο είναι το προμήνυμα του πρώτου.
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος
Έλεγε ο γερο-Αιμιλιανός της Σιμωνόπετρας στους μοναχούς του:
«Πατέρες, αφού δεν μπορούμε να είμαστε Άγιοι, προς το παρόν τουλάχιστον, ας γίνουμε ευγενείς άνθρωποι! Ας αρχίσουμε απ’αυτό, από τα απλά πράγματα. Και από τα απλά πράγματα θα προχωρήσουμε στα επόμενα».
Από τα πολύ απλά. Από τα απλά πράγματα ο άνθρωπος του Θεού καλλιεργείται.
Δεν θα έρθει ο Νέρωνας ούτε ο Διοκλητιανός να μας βάλει μπροστά μας την άρνηση του Θεού.
Τι θα έρθει όμως; Η καθημερινότητά μας!
Τα πράγματα που θα βρούμε το πρωί που πάμε στη δουλειά μας, στο σπίτι μας, στη συζυγία μας. Σε οτιδήποτε πάω να κάνω. Αυτά θα βρω μπροστά μου.
Εκεί θα φανεί τι γίνεται μέσα μου!
Άλλαξε αυτή η καρδία και έμαθε τον Πατέρα της; Τον εγνώρισε; Κατάλαβε ποιου Πατέρα είναι παιδί και λειτούργησε ανάλογα ή λειτούργησε διαφορετικά;
Είναι τόσο απλό που μπορεί, πράγματι, από αυτό και μόνο ο άνθρωπος να φτάσει εις μέτρα θεία.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού