Εξέταζε ενώπιον του Θεού με μεγάλη προσοχή τον εαυτό σου, αδελφέ, κάθε ημέρα, και βλέπε την καρδιά σου, ποιο πάθος βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν.
Και πέταξέ το μακριά από την καρδιά σου, για να μη σου γίνει αφορμή καταδίκης.
Όσιος Ησαΐας ο Αναχωρητής
Ὅταν ἡ Χάρη εἶναι μαζὶ μας, εἴμαστε δυνατοὶ στό πνεῦμα. Ὅταν ὅμως τὴν χάσουμε, βλέπουμε τὴν ἀδυναμία μας, βλέπουμε πώς χωρὶς τὸν Θεὸ δέν μποροῦμε οὔτε νά σκεφτοῦμε τὸ καλὸ.
Πῶς μπορεῖς νά ξέρεις ἂν ζεῖς σύμφωνα μέ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Νά ἡ ἔνδειξη: Ἂν στενοχωριέσαι γιά κάτι, αὐτὸ σημαίνει πώς δέν παραδόθηκες τελείως στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔστω κι ἂν σοῦ φαίνεται πώς ζεῖς σύμφωνα μέ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὅποιος ζεῖ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς δέν μεριμνᾶ γιά τίποτε. Κι ἂν κάτι τοῦ χρειάζεται, παραδίνει τὸν ἑαυτὸ του καὶ τὴν ἀνάγκη του στόν Θεὸ. Κι ἂν δέν πάρει ὅ,τι θέλει, μένει ἤρεμος, σὰν νά τὸ εἶχε. Ψυχή ποὺ παραδόθηκε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν φοβᾶται τίποτε: οὔτε θύελλες οὔτε ληστὲς οὔτε τίποτα ἄλλο. Ὅ,τι κι ἂν ἔλθει, λέγει: «Ἔτσι εὐδοκεῖ ὁ Θεός», κι ἔτσι διατηρεῖται ἡ εἰρήνη στήν ψυχὴ καὶ στό σῶμα.
Τό καλύτερο ἔργο εἶναι νά παραδοθοῦμε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νά βαστάζουμε τίς θλίψεις μέ ἐλπίδα. Ὁ Κύριος βλέποντας τίς θλίψεις μας δέν θὰ ἐπιτρέψει ποτὲ κάτι πού νά ξεπερνᾶ τίς δυνάμεις μας. Ἂν οἱ θλίψεις μᾶς φαίνονται ὑπερβολικὲς, αὐτὸ σημαίνει πώς δέν ἔχουμε παραδοθεῖ στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου
-Γέροντα, δῶστε μου μιὰ εὐχὴ γιὰ τὰ Χριστούγεννα.
-Εὔχομαι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία νὰ σὲ ἔχουν κοντά τους σὰν τὸ ἀρνάκι ποὺ εἶναι δίπλα στὴν φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, ὅπως καὶ τὸ βοϊδάκι καὶ τὸ γαϊδουράκι ποὺ ζεσταίνουν τὸν Χριστό στην φάτνη.
«Ἔγνω βοὺς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ Κυρίου αὐτοῦ», λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (Ἧς. 1,3).
Γνώρισε δηλαδὴ τὸ βοϊδάκι τὸ ἀφεντικό του καὶ τὸ γαϊδουράκι τὴν φάτνη τοῦ Κυρίου του.
Γνώρισαν τί ἦταν μέσα στὴ φάτνη καὶ μὲ τὰ χνῶτα τοὺς τὸ ζέσταιναν! Κατάλαβαν τὸν Δημιουργό τους!
Ἀλλὰ καὶ τὸ γαϊδουράκι, τί τιμὴ νὰ πάει τὸν Χριστὸ μετὰ στὴν Αἴγυπτο! Οἱ ἄρχοντες εἶχαν ἅρματα χρυσοκέντητα, καὶ ὁ Χριστὸς τί χρησιμοποίησε!
Τί καλὰ νὰ ἤμουν αὐτὸ τὸ γαϊδουράκι!
(Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ἐ, σ. 231)
