Να γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται καί να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη καί γλυκιά μοναξιά καί αγαπητή ελευθερία, καί μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, πού θα σε ενοχλήσει στην πορεία πού πρόκειται να εκτελέσεις.
Καί αυτό σού το παραχωρεί ο Θεός γιά μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα πού σε συγχύζουν πρέπει να πείς: «Κύριέ μου, βλέπεις εδώ τον δούλο σου, ας γίνει σε μένα το θέλημά σου. Γνωρίζω καί το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή καί οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς καί σ’ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον γιά σένα». Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη πού προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά πού ενοχληθεί η συγχυσθεί. Καί αν παραμείνει ο πόλεμος αυτός καί δεν μπορέσεις έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα τού Θεού, μην δειλιάσεις γι’ αυτό ούτε να λυπηθείς.
Αλλά συνέχισε να προσφέρεις τον εαυτό σου καί να προσκυνάς καί θα νικήσεις. Ρίξε μία ματιά καί στον κήπο πού ήταν ο Χριστός σου καί πού τον αποστρεφόταν η ανθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει το ποτήριο αυτό από εμένα». Αλλά αμέσως διέταξε να βάλει την ψυχή του σε μοναξιά καί με ένα θέλημα απλό καί ελεύθερο έλεγε με πολύ βαθειά ταπείνωση: «αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως Εσύ» (Ματθ. 26,39).
Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δυσκολία, μην υποχωρήσεις καθόλου, αν δεν υψώσεις πρώτα τα μάτια σου στο Χριστό, πάνω στο σταυρό, καί θα δείς τυπωμένο εκεί με μεγάλα γράμματα ότι κι εσύ πρόκειται να οδηγηθείς στην θλίψη εκείνη καί τον τύπο αυτόν αντέγραψε τον με τα έργα στον εαυτό σου, καί όταν καμμιά φορά ενοχληθείς από την αγάπη τού εαυτού σου, μην δειλιάσεις, ούτε να χωρισθείς από το σταυρό, αλλά τρέξε σε προσευχή καί δείξε υπομονή στην ταπείνωση, μέχρις ότου νικήσεις την θέλησή σου καί θελήσεις να γίνει σε σένα το θέλημα τού Θεού.
Καί αφού αναχωρήσεις από την προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τον καρπόν αυτόν, να σταθείς χαρούμενος. Αλλά αν δεν έφθασε σ’ αυτό η ψυχή σου, ακόμη παραμένει νηστική καί χωρίς την τροφή της. Αγωνίζου ώστε να μην κατοικήσει στην ψυχή σου κανένα άλλο πράγμα, ούτε γιά λίγο χρονικό διάστημα, παρά μόνον ο Θεός.
Μη λυπάσαι καί μην πικραίνεσαι γιά κανένα πράγμα, ούτε να παρατηρείς τις πονηριές καί τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, πού δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
