Μια φροντίδα μόνο θα έχω..
Προσευχήσου στον Κύριο ολόθερμα.
Το μέλλον μου, πεσ’ Του το αφήνω με εμπιστοσύνη στα χέρια Σου.
Όπως ξέρεις και όπως θέλεις Κύριε κατεύθυνε την ζωή μου, μ’ολα τα απρόοπτα και με όλες τις δυσκολίες της.Απο εδώ και εμπρός δεν θα μεριμνω και δεν θα ανησυχώ πια για τον εαυτό μου.
Μια φροντίδα μόνο θα έχω, να κάνω πάντα ότι είναι ευάρεστο σε Εσένα.
Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
Αλλοίμονον! Αλλοίμονον εις τον κόσμον, ποία θλίψις πρόκειται να έλθει εις τους κατοίκους της γης, όταν πολλοί από τους άρχοντας της γης, και της πολιτείας και της εκκλησίας, είναι υπηρέται και δούλοι του Αντιχρίστου!…
Οι άρχοντες της εκκλησίας και της πολιτείας εις τας πονηράς ημέρας μας κοιμώνται τον βαρύτατον ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας. Εάν δεν ξυπνήσουν και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και τον λαό εις μετάνοιαν, εις εργασίαν των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων, θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως, και θα τιμωρηθούν.
…Ο σημερινός συγχρονισμός και ψευδοπολιτισμός τείνει να μεταβάλει την οικουμένη και αυτή την πατρίδα μας Ελλάδα εις Σόδομα και Γόμορρα.Οι Χριστιανοί Έλληνες των πρώτων αιώνων μετέδωσαν εις τα αλλόφυλα έθνη τον Χριστιανισμόν, τα λαμπρά και σεμνά ήθη, την αρετήν.
Οι σημερινοί Έλληνες λαμβάνουν παρά των εθνών το σκότος, την πλάνην, την ασέβειαν, την απιστίαν, την βλασφημίαν, την διαφθοράν και ακολασίαν, την ξετσιπωσύνην, την ακαθαρσίαν και δυσωδίαν, και το λυπηρόν ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων, ανδρών και γυναικών μετά χαράς τα δέχονται, τα εφαρμόζουν και νομίζουν ότι ευρήκαν θησαυρούς, ότι πριν ήσαν εις το σκότος και τώρα άνοιξαν τα μάτια τους και εγνώρισαν πως πρέπει να ζουν!
Αλλοίμονον που καταντήσαμε!…
*Από το βιβλίο: «ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ» Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου (εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη).
Ας τρέμουμε το μεγάλο μάτι του θεού, το οποίο και κάτω από τη γη βλέπει, και του πελάγους το μεγάλο βυθό, και όσα κρύβει ο νούς των ανθρώπων.
Ο χρόνος τίποτε δε χωρίζει αλλά είναι παρόντα όλα στο θεό.
Πως είναι δυνατό κάποιος την κακότητά του να σκεπάζει. Κατά την έσχατη ημέρα της (Κρίσεως) που θα κρύψουμε τον εαυτό μας; Ποιος θα μας βοηθήσει τότε; Πως θα αποφύγομε το βλέμμα του Θεού;
Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου
Ποίημα Α΄στ. 518-524, P.G. 1008-1009
