Το Πρώτο Βήμα

Ω Παρθένε Δέσποινα, άχραντη Θεοτόκε, Κυρία μου ολόδοξη, υπερπανάγαθή μου· υψηλότερη από τους ουρανούς, υπερκαθαρότερη από τις μαρμαρυγές, τις ακτίνες και τις λάμψεις του ήλιου· τιμιότερη από τα Χερουβείμ, και ασύγκριτα υπερενδοξότερη από όλες τις ουράνιες στρατιές· η ελπίδα των Προπατόρων, η δόξα των Προφητών, το καύχημα των Αποστόλων, το κήρυγμα των Μαρτύρων, το αγαλλίαμα των Οσίων και η λαμπρότητα των ασκητών.

Εσύ γέννησες ως άνθρωπο τον Θεό και Λόγο, όντας παρθένος πριν από τον τοκετό, και παρθένος μετά τον τοκετό· και συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό, με τον Χριστό μου τον Υιό σου.

Εσύ είσαι ο βοηθός των αμαρτωλών και των αβοήθητων. Εσύ είσαι το λιμάνι εκείνων που έπεσαν σε θύελλα, είσαι η παρηγοριά του κόσμου. Εσύ είσαι η προστασία των ορφανών, και η λύτρωση των αιχμαλώτων. Εσύ είσαι η σταθερότητα των μοναχών, η ελπίδα εκείνων που ζουν στον κόσμο. Εσύ είσαι η υπομονή, η προστασία και η σκέπη των χηρών, και το καύχημα, το στεφάνι και η τέρψη των παρθένων.

Κόρη σεμνή και Δέσποινα, Βασίλισσα, Κυρία, σκέπασέ με και φύλαξέ με κάτω από τις φτερούγες σου, για να μην καυχηθεί εναντίον μου ο ολεθροτόκος Σατανάς, και να μην υπερηφανευθεί εναντίον μου ο βδελυρός Εχθρός μου.

Διότι εσύ είσαι, Πάναγνη, το λιμάνι μου, εσύ και η προστασία μου, και δεν ξέρω, Δέσποινα, άλλη καταφυγή.

Μη με αφήσεις, Δέσποινα, να γίνω αφορμή χαράς για τον Πονηρό, αλλά άρπαξέ με, Πανάχραντη, και σώσε με από τα χέρια του πονηρού και πανούργου απατεώνα, και κάνε με δούλο του Υιού σου, Παρθένε, και ξανά χρήσιμο σκεύος του παναγίου Πνεύματος, που σε σκέπασε με τη χάρη του στους έσχατους καιρούς.

Και σώσε με, Πανύμνητη, όπως θέλεις και όπως ξέρεις, και δος μου το χάρισμα να σε δοξάζω και να λέω από την καρδιά μου:

Χαίρε, το άσμα των Χερουβείμ, και ο ύμνος των Αγγέλων.

Χαίρε, η ειρήνη και η χαρά του ανθρωπίνου γένους.

Χαίρε, της τρυφής παράδεισε, χαίρε, της ζωής το δένδρο.

Χαίρε, το τείχος των πιστών, το λιμάνι εκείνων που κινδυνεύουν.

Χαίρε, η ανάκληση του Αδάμ, χαίρε, η λύτρωση της Εύας.

Χαίρε, η πηγή της χάρης και της αθανασίας.

Χαίρε, ο σφραγισμένος κήπος του Αγίου Πνεύματος.

Χαίρε, θειότατε ναέ, χαίρε, θρόνε του Κυρίου.

Χαίρε, Αγνή, η οποία σύντριψες το κεφάλι του αρχέκακου Δράκοντα, και τον έριξες δεμένο στην άβυσσο.

Χαίρε, η καταφυγή των κατακουρασμένων.

Χαίρε, η λύτρωση της κατάρας, με την οποία παρουσιάσθηκες με τον τοκετό σου, παναμώμητη Παρθένε, χαρά στον κόσμο.

Χαίρε, η Μητέρα του Χριστού, του Υιού του ζώντος Θεού· στον οποίο πρέπει δόξα και τιμή, προσκύνηση και ύμνος, τώρα και πάντοτε και συνεχώς, στους αιώνες. Αμήν.

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. ΣΤ’, “Προσευχές”. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 398 (αποσπάσματα).

Πηγή