Η Οσία Μεθοδία της Κιμώλου «Το ακοίμητο καντήλι του Αιγαίου»

Ὁσία Μεθοδία τῆς Κιμώλου ἀνήκει στή χορεία τῶν Ἁγίων τῶν νεοτέρων χρόνων τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε στίς 10 Νοεμβρίου τοῦ 1865 στό νησί Κίμωλος.

Ἦταν τό δεύτερο παιδί μιᾶς ὀκταμελοῦς οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἀποτελοῦνταν ἀπό 3 υἱούς καί 5 θυγατέρες καί εἶχε γονεῖς δύο εὐσεβεστάτους καί πιστούς χριστιανούς τόν Ἰάκωβο καί τήν Μαρία Σάρδη.

Ὁ πατέρας τῆς ὁσίας ἦταν στό ἐπάγγελμα ἔμπορος, ἀλλά εὐσεβής χριστιανός, πάντοτε μελετοῦσε τήν ἁγία Γραφή καί μέ αὐτήν στά χέρια ξεψύχησε.

Μέσα σέ ἕνα χριστιανικό περιβάλλον ἀνατράφηκε καί μεγάλωσε ἡ μικρή Εἰρήνη, ἡ ὁποία ἀπό τήν παιδική της ἡλικία ἔδειξε τήν μεγάλη της ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τήν βαθειά της κλίση νά ἀφοσιωθεῖ ὁλοκληρωτικά σέ Αὐτόν. Ὅμως ἡ ζωή τῆς ἐπιφύλασσε μιά διαφορετική πορεία.

Ὅταν ἔφθασε σέ ἡλικία γάμου, οἱ γονεῖς της ἀποφάσισαν νά τήν παντρέψουν μέ ἕνα ναυτικό ἀπό τήν Χίο, τόν Παντελή Φιλιππάκη.

Ἡ Εἰρήνη μή θέλοντας να ἐναντιωθεῖ στό θέλημα τῶν γονιῶν της, ὑποτάχθηκε στήν ἀπόφασή τους καί παντρεύθηκε στίς 27 Δεκεμβρίου τοῦ 1882, παρότι ἡ καρδιά της ἐπιθυμοῦσε ἄλλα.

Δέν ἔζησε πολύ στόν ἔγγαμο βίο. Ὁ σύζυγός της σύντομα σέ κάποιο ταξίδι του ναυάγησε στίς ἀκτές τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἐχάθη. Ἡ Εἰρήνη ἀπελευθερωμένη πιά ἀπό τά δεσμά τοῦ γάμου, πῆρε τήν ἀπόφαση, πού ἀπό τά παιδικά της χρόνια λαχταροῦσε, νά ἀφιερωθεῖ στόν Χριστό.

Πηγαίνει στόν πνευματικό της, ἕνα εὐλαβέστατο ἱερέα, τόν Γεώργιο Λογοθέτη καί τοῦ ἐξομολογεῖται τόν μύχιο πόθο της νά ἀκολουθήσει τόν μονήρη βίο. Ὁ καλός ἱερέας τήν ἐνθάρρυνε στήν ἀπόφασή της καί τήν προετοίμασε κατάλληλα γιά τήν μεγάλη στιγμή.

Μετά ἀπό ἕνα διάστημα πνευματικῆς προετοιμασίας ἡ Εἰρήνη εἶναι ἕτοιμη νά δεχθεῖ τό ἀγγελικό σχῆμα. Ἡ κουρά της θά γίνει στόν Ἱερό Ναό Παναγίας Ὁδηγήτριας Κιμώλου ἀπό τόν Μητροπολίτη Σύρου Μεθόδιο, ὁ ὁποῖος καί θά τῆς δώσει τό μοναχικό ὄνομα Μεθοδία.

Μετά τή κουρά της ἡ μοναχή πλέον Μεθοδία θά ἐγκαταλείψει τόν ἐγκόσμιο βίο καί θά ἀποσυρθεῖ σέ ἕνα ἐρημικό κελλί στό Μέσα Κάστρο τῆς Κιμώλου πλάϊ στόν ἱστορικό Ναό τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος χρονολογεῖται ἀπό τό 1552.

Ἐκεῖ, ἄν καί χωρίς πείρα καί γνώση τῆς μοναστικῆς ζωῆς καί τῶν παλαισμάτων αὐτῆς, ἡ μοναχή Μεθοδία θά άφοσιωθεῖ στόν ἀσκητικό ἀγώνα. Μέ ἐνθουσιασμό καί πίστη βαθειά θά τηρήσει αὐστηρά ὅλους τούς ἀσκητικούς κανόνες.

Ἡ ἄσκηση, ἡ προσευχή, ἡ νηστεία, ἡ κακοπάθεια, οἱ ἀγρυπνίες, οἱ ἀγαθοεργίες θά καταστήσουν τό κελλί τῆς ὁσίας ἕνα τόπο ἁγιάσματος καί πόλο ἕλξης γιά τούς ἀνθρώπους.

Ἡ ὁσία Μεθοδία ζοῦσε ἔγκλειστη στό κελλί της, δέν ἔβγαινε ἔξω ἀπό αὐτό παρά σπάνιες φορές, γιά νά παρακολουθήσει τήν θεία Λειτουργία ἤ νά βοηθήσει κάποιον πού τήν εἶχε ἀνάγκη.

Ὅμως πολύ σύντομα τό κελλί της ἔγινε κέντρο πνευματικῆς διδασκαλίας γυναικῶν καθώς πολλές γυναῖκες ἀπό τήν Κίμωλο καί ἀπό ἄλλα νησιά πού ἄκουσαν τή φήμη τῆς ὁσίας προσέρχονταν σ’ αὐτήν γιά νά τήν συμβουλευθοῦν καί νά διδαχθοῦν ἀπό τήν πνευματική της κατάρτιση. Τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἡ Ὁσία ζοῦσε στήν ἀπόλυτη μόνωση.

Τό κελλί της ἦταν κλειστό στίς ἐπισκέψεις καί μόνο ἀπό ἕνα μικρό παραθυράκι πού εἶχε, προσέφερε λάδι ἀπό τό ἀκοίμητο καντήλι πού εἶχε στό κελλί της καί τό ὁποῖο σύμφωνα με μαρτυρίες Κιμωλιωτῶν εἶχε θεραπεύσει πολλές ἀσθένειες.

Γύρω ἀπό τήν ὁσία δημιουργήθηκε ἕνας πνευματικός κύκλος μέ ἀφιερωμένες μαθήτριές της καί ἡ διδασκαλία της καί οἱ πνευματικές συμβουλές της ἐπηρέασαν ἀποφασιστικά τή ζωή τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ.

Οἱ ἀσκητικοί ἱδρῶτες καί τά παλαίσματα κατέστησαν τήν Μοναχή Μεθοδία σκήνωμα ἁγιότητος εὐάρεστο στό Θεό, ὁ ὁποῖος τήν ἀξίωσε ἀκόμα καί στό νά ἐπιτελεῖ θαύματα, ὅπως μαρτυροῦν οἱ κάτοικοι τοῦ νησιοῦ, θαύματα τά ὁποῖα συνεχίσθηκαν καί μετά τό θάνατό της, σέ ὅσους μέ πίστη καί ἀγάπη στό πρόσωπο της προσευχήθηκαν γιά τήν μεσιτεία της.

Ἡ ὁσία ἐκοιμήθη στίς 5 Ὀκτωβρίου τοῦ 1908 σέ ἡλικία 47 ἐτῶν.

Οἱ Κιμωλιῶτες παρότι ἀκόμα ἡ μοναχή Μεθοδία δέν εἶχε καταταχθεῖ στίς δέλτους τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ γραπτή ἀναφορά, στίς 15 Αὐγούστου 1946, διακηρύττουν τήν ἁγιότητά της καί τήν καθιστοῦν πολιοῦχο καί κηδεμόνα τοῦ Νησιοῦ καί μεγάλη εὐεργέτιδά τους.

Τό 1962 στόν τόπο τοῦ ἐρειπωμένου κελλιοῦ της ἀνηγέρθη μικρή ἐκκλησία, ἡ ὁποία τιμᾶται ἐπ΄ ὀνόματι τῆς Παναγίας τῆς Ἐλεούσας καί τῆς ὁσίας Μεθοδίας, σέ κρύπτη δέ τοῦ ναοῦ τοποθετήθηκαν τά λείψανα τῆς ἁγίας.

Στίς 5 Ὀκτωβρίου τοῦ 1992 πραγματοποιήθηκαν οἱ ἐπίσημες ἐκδηλώσεις ἁγιοκατάταξης τῆς Ὁσίας καί τά τίμια λείψανά της μεταφέρθηκαν στόν Ἱ. Ναό Παναγίας Ὁδηγήτριας γιά νά ἀποτελοῦν ἕνα σημαντικό προσκύνημα γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 5 Ὀκτωβρίου.