“There are three responses to a piece of design – yes, no, and WOW! Wow is the one to aim for.”
Ann Johnes
Related Posts
Διά της προσευχής έρχεται πολλές φορές τόση χάρις που δεν αντέχει ο άνθρωπος!
Είπε Γέρων: «Όταν βλέπης κάτι καλό σε κάποιον, να το μιμήσαι. Όταν βλέπης κάτι άσχημο, μη δίνης σημασία».
Είπε Γέρων: «Όποιος τιμά τον άξιο ιερέα, τιμά τον άνθρωπο, επειδή έχει αρετή. Όποιος τιμά τον ανάξιο ιερέα, τιμά την ιερωσύνη».
Είπε Γέρων: «Όταν έρθη η χάρις του Θεού, από άγριος ο άνθρωπος γίνεται ήμερος».
Είπε Γέρων: «Και τα πνευματικά και τα μουσικά [τα ψαλτικά, τη βυζαντινή μουσική], αν τα τ’ αφήσης σ’ αφήνουν και αυτά».
Είπε Γέρων: «Όταν φθάσουμε στην προσευχή παραιτούμεθα απ’ όλα τα πράγματα. Δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Το πλήρωμα της προσευχής είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Αυτά δεν εξηγούνται εύκολα».
Είπε Γέρων: «Η προσευχή, αν δεν την αφήσης, δεν σε αφήνει· αυξάνει. Μόνο να μην αμελήσουμε».
«Διά της προσευχής έρχεται πολλές φορές τόση χάρις, που δεν αντέχει ο άνθρωπος. Αν θέλη να μετακινηθή, δεν μπορεί, σβαρνιέται [σέρνεται]. Αν είναι όρθιος λυγίζουν τα γόνατά του. Και μετά ο άνθρωπος παρακαλά τον Θεό να τον πάρη κοντά Του».
«Όλοι μας, όταν θα βγη η ψυχή μας, θα ελεεινολογούμε τον εαυτό μας, γιατί δεν κάναμε περισσότερα από όσα κάναμε».
«Όταν ένας παραδελφός λέη ψέματα, ούτε φιλία μπορείς να έχης ούτε αδελφωσύνη μπορεί να αναπτυχθή».
«Ο άνθρωπος πρέπει διά της προσευχής να αποκτήση πονετική ψυχή. Να μην είναι αδιάφορος στον πόνο του άλλου».
«Ο μοναχός έχει μεγάλη αξία και μεγάλη ευθύνη».
«Την ταπείνωση σήμερα δύσκολα την βρίσκεις όπως και την διάκριση. Αγάπη θα βρεις, αλλού λίγη αλλού πολλή. Ταπείνωση όμως και διάκριση δύσκολα βρίσκεις· είναι και αλληλένδετες. Η τέλεια διάκριση είναι σημείο αγιότητος».
«Εν όσω ζούμε σ’ αυτή την γη, η χαρά μας είναι αναμεμιγμένη με την θλίψη. Στην άλλη ζωή η χαρά θα είναι καθαρή».
«Την ευχή και φωναχτά να την λέμε, όταν είμαστε μόνοι, βοηθάει».
«Όταν θα βγαίνει η ψυχή μας, τότε θα μετανιώνουμε για πολλά πράγματα, αλλά περισσότερο που δεν προχωρήσαμε στην προσευχή. Πάνω απ’ όλα είναι η προσευχή».
«Η ευχή [το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»] ούτε και στην Εκκλησία να μη διακόπτεται. Μόνο όταν ψάλλουμε βέβαια σταματά, αλλά μετά πάλι συνεχίζει. Αν έρθη η ευχή και φωλιάση μέσα μας, δεν την αφήνουμε ότι και να κάνουμε. Ο νους μας πάει συνέχεια στην ευχή».
«Πάνω από την άσκηση, και τη νηστεία είναι η προσευχή και η καθαρότητα της ψυχής».
Αποσπάσματα από το βιβλίο, «Από την ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη παράδοση», Άγιον Όρος 2011.
Πηγή: pemptousia.gr
Η ευχή είναι πνευματική αναπνοή
Η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» είναι σύντομη και μπορεί να λέγεται παντού. Δεν λέμε την ευχή μία φορά, δύο φορές, τρεις, δέκα, πενήντα, εκατό, χίλιες φορές, δώδεκα χιλιάδες φορές, σαν να μην ακούει ο Θεός, σαν να μη γνωρίζει ο Θεός· όχι. Αλλά εμείς λέγοντας την ευχή, τρόπον τινά, περπατούμε.
Ας πούμε, κτίζει κανείς μια γέφυρα από τη μια άκρη, και στην άλλη άκρη είναι άλλος που κτίζει. Ο πρώτος έχει τον τρόπο να προχωράει πολύ γρήγορα, αλλά είπε στον άλλο απέναντι κάτι να κάνει και αυτός από τη δική του πλευρά, για να ενωθούν οι δύο εργασίες και έτσι να αποτελειωθεί η γέφυρα.
Λέγοντας κανείς την ευχή είναι σαν να μεγαλώνει τη γέφυρα, βάζοντας πετραδάκι-πετραδάκι. Από το ένα μέρος είναι ο Θεός οποίος θα δώσει τη δωρεά· από το άλλο μέρος είμαστε εμείς. Αλλά ο Θεός θέτει όρο: «Θα κάνετε κι εσείς το μερτικό σας, για να φανεί ότι όντως θέλετε, και τότε εγώ θα σας δώσω τη δωρεά».
Μπορούμε να προσευχόμαστε και με δικά μας λόγια. Πολλές φορές, λέγοντας λόγια δικά σου, καλύτερα αφοσιώνεσαι στην προσευχή· αλλά αυτό να είναι απλώς σαν προθέρμανση. Κυρίως θα προσευχόμαστε με τις προσευχές της Εκκλησίας. Υπάρχουν βιβλία, προσευχητάρια, όπου ο καθένας μπορεί να βρει τι προσευχή να κάνει το πρωί, τι προσευχή να κάνει το βράδυ. Αλλά να λέμε και την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», πέρα από το ότι όλη την ημέρα παντού και πάντοτε μπορούμε να τη λέμε.
Να μη μας είναι ένα άχαρο έργο η ευχή· να είναι η αναπνοή μας. Μερικές φορές, καθώς στην πόλη παντού μας πνίγει το νέφος, θέλει να βρει κανείς ευκαιρία να πάει κάπου να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα και το χαίρεται, όταν το καταφέρει. Με αυτή την έννοια η ευχή να είναι πνευματική αναπνοή. Με κάθε ευκαιρία, μέσα μας –δεν χρειάζεται να δώσουμε στόχο σε κανέναν– να λέμε τη νοερά προσευχή.
Από τα βιβλία: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα 2018”, σελ. 306, 249.
