Η Έκθεση Βιβλίου της Ενορίας μας, στην οποία θα βρείτε μεγάλη ποικιλία βιβλίων, ξεκίνησε σήμερα.
Σας περιμένουμε να την επισκεφτείτε!
Related Posts
Πίσω από τα αδυσώπητα «γιατί» κρύβεται ο Θεός
Πίσω από τα αδυσώπητα «γιατί», πίσω από την ξαφνική φυγή, τον βαθύ πόνο και την αγωνία για ανίχνευση νοήματος ζωής, πολλές φορές κρύβεται ο Θεός.
Είναι ο επώδυνος τρόπος, ο αναγκαίος λόγος για να ανοίξει η σκληρή καρδιά, να γίνει πιο δεκτική, να σπάσουν όλες οι βεβαιότητες, να θρυμματιστούν εώς τέλους οι θανατηφόροι εγωισμοί, να σχηματιστεί εκείνη η μικρή ρωγμή μέσα από την οποία θα εισέλθει το αληθινό φως, ο Ιησούς Χριστός.
Τότε είναι που μέσα σε μια μονάχα ευλογημένη στιγμή αποκτά νόημα ο Σταύρος και η Ανάσταση γλυκοχαράζει στην ψυχή.
Τότε που βαθιά μέσα σου έχεις αισθανθεί πως το τέλος δεν είναι παρά μια καινούρια αρχή, μια προσδοκία αιώνιας κοινωνίας μαζί Του.
Αύξησε την πίστη μας Κύριε…
© Αλέξης Αλεξάνδρου
Κάθε μέρα σε κάθε παράκλησή μας Εκείνη απαντάει
Κάθε μέρα σε κάθε παράκλησή μας Εκείνη απαντάει.
Να μην αφήνουμε να περνά μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε στην Υπεραγία Θεοτόκο. «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη, συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».
– Όταν μια μέρα προσευχόμουν με το κομποσκοίνι, ήρθε ο δαίμονας να με δελεάσει και μου άρπαξε το κομποσκοίνι.
Μπήκε στο κελί, όπου προσευχόμουν με το κομποσκοίνι και μου το άρπαξε από τα χέρια. Και εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσα να το ανεχθώ, ότι ήρθε ο δαίμονας και μου πήρε το κομποσχοίνι.
Απευθύνθηκα στην Υπεραγία Θεοτόκο και λέω;
«Υπεραγία Θεοτόκε , δεν μπορώ να ησυχάσω, όταν σκέφτομαι ότι ήρθε ο δαίμονας και μου πήρε το κομποσχοίνι από τα χέρια μου».
Λέω: «Παναγία, ανάγκασέ τον να μου το επιστρέψει ».
Μια μέρα πέρασε, τίποτε… Δύο μέρες και πάλι τίποτε… Εγώ προσευχόμουν με πείσμα. Την τρίτη μέρα αποκοιμήθηκα στον καναπέ, έρχεται ο δαίμονας από το παράθυρο κρατώντας το κομποσχοίνι μου στα χέρια.
Και μου το πετάει στο πρόσωπο. Έπεσε όμως το κομποσχοίνι, δεν με άγγιξε. Ακούσα ένα «Μποοοουμ!»
Ξυπνάω, παίρνω το κομποσχοίνι. Το γνώρισα. Ήταν το δικό μου. Λέω: «Σε ευχαριστώ, Παναγία μου, που τον ανάγκασες να μου το επιστρέψει». Πολλά και διάφορα είναι τα θαύματα. Κάθε μέρα σε κάθε παράκλησή μας Εκείνη απαντάει.
π. Παρθένιος Ηγούμενος Ι.Μ Αγίου Παύλου
