Όμως ο Άγιος Λουκάς δεν υπήρξε μόνον ο Ευαγγελιστής, αλλά και ο σπουδαίος Απόστολος, γιατί δεν αρκέστηκε μόνο να γράψει το ιερό Ευαγγέλιο του, αλλά θέλησε και να το κηρύξει με την ζωντανή παρουσία του σε διάφορα σημεία της Ευρώπης. Έτσι αφού ο Λουκάς κήρυξε πρώτα το Ευαγγέλιο στον Ελλαδικό χώρο όπως στην Αχαΐα, την Βοιωτία και την Μακεδονία, μετά πήγε σε μακρινά μέρη, όπως στην Δαλματία και την Γαλλία, μερικοί ακόμα υποστηρίζουν ότι πήγε και στην Ιταλία και την Αφρική.
Εκτός όμως από το θαυμάσιο συγγραφικό του έργο και την σπουδαία ιεραποστολική του δράση, ο Άγιος Λουκάς, είχε και ένα μεγάλο καλλιτεχνικό ταλέντο, είχε μεγάλη κλίση προς την ζωγραφική. Πηγές που του έδιναν εμπνεύσεις στην ζωγραφική του τέχνη ήταν οι μεγάλες προσωπικότητες της νέας αληθινής θρησκείας που τόσο τον είχε συγκλονίσει και τόσο πολύ είχε αφοσιωθεί ολόψυχα σ’ αυτήν από την νεανική του ηλικία.
Ο Σωτήρας Χριστός, ο λυτρωτής του κόσμου, που τόσο τον είχε αγαπήσει και είχε αφιερώσει την ζωή του σ’ αυτόν, τον ενέπνευσε να ζωγραφίσει τον καλό Ποιμένα Χριστό που φέρει στους ώμους του το απολωλός πρόβατο.
Ο απέραντος θαυμασμός και σεβασμός του προς το πρόσωπο της Παναγίας, της αγνής κόρης της Ναζαρέτ που καταξιώθηκε από το Θεό να γίνει μητέρα του Θεανθρώπου Ιησού τον έκανε να φιλοτεχνήσει μερικές ωραίες εικόνες της Θεοτόκου που φέρει στις αγκάλες της το Θείο βρέφος. Η αγάπη του επίσης και ή αφοσίωση του προς τον αγαπητό του διδάσκαλο Παύλο, που αυτός ήταν ή αιτία να ασπασθεί τον χριστιανισμό και για αρκετά χρόνια τον ακολούθησε στα περιπετειώδη ιεραποστολικά ταξίδια του και στο τέλος έφυγε από αυτήν την ζωή με μαρτυρικό θάνατο, τον έκαναν να τον ζωγραφίσει σε εικόνα μαζί με τον άλλο κορυφαίο επίσης, Απόστολο Πέτρο.
Το ωραίο παράδειγμα του Αγίου Λουκά να απεικονίζει τις μορφές των Αγίων σε εικόνες, το μιμήθηκαν κατόπιν πολυάριθμοι χριστιανοί καλλιτέχνες δια μέσου των αιώνων και δημιούργησαν περίφημoυς καλλιτεχνικούς Θησαυρούς, μέχρι σήμερα. Ετσι ο Λουκάς υπήρξε ο πρώτος καλλιτέχνης ζωγράφος της Χριστιανικής Θρησκείας και μπορεί να θεωρηθεί ο ιδρυτής της χριστιανικής αυτής τέχνης. Ακόμα και σήμερα ύστερα από τόσους αιώνες σώζονται άγιες εικόνες του.
Λέγεται ότι μια παλιά εικόνα της Παναγίας στην Μόνη του Μεγάλου Σπηλαίου είναι έργο του Αγίου Λουκά. Επίσης υποστηρίζεται ότι η εικόνα της Παναγίας Σουμελά στην ομώνυμη Μονή είναι και αυτή έργο δικό του. Ύστερα από ένα μακρύ και περιπετειώδη βίο, αλλά πλούσιο σε χριστιανικό και ιεραποστολικό έργο ο Αγιος Λουκάς εγκατέλειψε την επίγεια ζωή στα ογδόντα τέσσερα χρόνια του και πήγε στην αιώνια ζωή και μακαριότητα.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο θάνατός του υπήρξε μαρτυρικός.
Ενταφιάστηκε στην Θήβα της Βοιωτίας μέσα σε μια μαρμάρινη λάρνακα που σώζεται μέχρι σήμερα και στον ιερό τάφο του σύμφωνα με την παράδοση κάθε χρόνο την ημέρα της μνήμης του στις 18 Οκτωβρίου, γινότανε πολύ σπουδαία θαύματα θεραπείας πολλών ασθενών από οφθαλμικές παθήσεις και με τα οποία ο Χριστός έδειξε στον κόσμο την αγιότητα του.Το έτος 357 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, γιος του Αγίου Κωνσταντίνου, έδωσε εντολή στον Άγιο Αρτέμιο, τον μεγάλο Δούκα της Αιγύπτου και Μάρτυρα, να μεταφέρει τα τίμια λείψανα του Αγίου Λουκά στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν το εικοστό έτος της βασιλείας του Κωνσταντίου, που πραγματοποιήθηκε η μεταφορά των λειψάνων του Αγίου και κατέθεσαν αυτά στο Ναό των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινουπόλεως δίπλα στα τίμια λείψανα των Αγίων Αποστόλων Ανδρέα και Τιμόθεου.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά στις 18 Οκτωβρίου, την δε κατάθεση των τιμίων λειψάνων του στο Ναό των Αγίων Αποστόλων Κωνσταντινουπόλεως εορτάζει στις 20 Ιουνίου.
Ο Αγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς με το βαρυσήμαντο χριστιανικό του έργο αποδείχθηκε άξιος εργάτης του Χριστού γιατί όπως λέγει και ένα απολυτίκιο του, αφού καταυγάσθηκε ο ίδιος με το πνευματικό και υπερκόσμιο φως του Σωτήρος Χριστού μετέδωσε και μεταδίδει ακόμη και μέχρι σήμερα αυτό το υπέροχο φως σ’ όλη την οικουμένη με τα δύο αιώνια και αθάνατα βιβλία του, δηλαδή με το ιερό του Ευαγγέλιο και τις Πράξεις των Αποστόλων.
**********************
Στη συνέχεια παραθέτουμε δύο άρθρα σχετικά με τις εικόνες της Θεοτόκου, που αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά.
Οἱ πρῶτες εἰκόνες τῆς Παναγίας
Παναγόπουλος Δημήτριος
Πολλοὶ ἔχουν τὴ γνώμη ὅτι οἱ πρῶτες εἰκόνες τῆς Παναγίας εἶναι τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ. Δὲν εἶναι σωστὸ αὐτό. Οἱ πρῶτες εἰκόνες τῆς Παναγίας εἶναι οἱ ἀχειροποίητες, δηλαδὴ χωρὶς ἀνθρώπινο χέρι.Ἡ παράδοση λέει ὅτι ὅταν ζοῦσε ἡ Παναγία, ὁ ἀπόστολος Πέτρος καὶ ὁ Ἰωάννης ἔφτιαξαν μία ἐκκλησία γιὰ τὴ Παναγία χωρὶς ἡ ἴδια νὰ τὸ γνωρίζει, στὴ Λήδα – ἀπέξω ἀπὸ τὸ Τὲλ Ἀβὶβ – ποὺ εἶναι ἡ πατρίδα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καὶ ὑπάρχει ὁ τάφος του. Παρακάλεσαν τότε τὴ Παναγία νὰ πάει ἐκεῖ καὶ νὰ εὐλογήσει τὴν Ἐκκλησία.Ἐκείνη τοὺς εἶπε πηγαίνετε καὶ θὰ μὲ βρεῖτε ἐκεῖ. Οἱ Ἀπόστολοι νόμισαν πὼς θὰ πήγαινε ἐκεῖ μὲ κάποιο ἄλλο μέσο καὶ ἀπὸ εὐγένεια καὶ εὐσέβεια ἔσπευσαν γρηγορότερα γιὰ νὰ τὴν προλάβουν καὶ νὰ τὴν ὑποδεχθοῦν. Ὅμως ὅταν μπῆκαν μέσα παραδόξως εἶδαν σὲ μιὰ κολόνα στὸ Ἱερὸ μία εἰκόνα τῆς Παναγίας μὲ τὸ πρόσωπό της καὶ τὸ σῶμα της ὁλόκληρο.Αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη καὶ ἀχειροποίητη εἰκόνα της.Παρόμοια ἀχειροποίητη εἰκόνα ἦταν καὶ ἐκείνη τοῦ Ἱεροῦ Μανδηλίου μὲ τὴ μορφὴ τοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου ποὺ ἀποτυπώθηκε ἀπὸ τὸν ἱδρώτα τοῦ Χριστοῦ
καὶ θεράπευσε τὸ βασιλιὰ τῆς Ἐδέσσης Αὔγαρο, ὅταν ἐκεῖνος εἶχε στείλει ἀπεσταλμένους νὰ τὸν βροῦν γιὰ νὰ προσευχηθεῖ γι’ αὐτόν.Ὑπῆρξε καὶ δεύτερη ἀχειροποίητη εἰκόνα τῆς Παναγίας: Οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ ἔφτιαξαν ἕνα πολὺ ὡραῖο Ναό, ἀλλὰ κάποια στιγμὴ οἱ Ἑβραῖοι ἤθελαν νὰ τὸν πάρουν. Μετὰ ἀπὸ διαμάχη τελικὰ τὸ θέμα ἔφθασε στὰ δικαστήρια καὶ ἐπειδὴ ἦταν δύσκολη ἀπόφαση, ὁ δικαστὴς ζήτησε νὰ σφραγίσουν τὸν Ναὸ καὶ νὰ περιμένουν ὅλοι κάποιο σημάδι ἐξ οὐρανοῦ.
Ὅταν ἀργότερα ἄνοιξαν τὸν Ναό, εἶδαν παραδόξως στὸ ἀριστερὸ πάνω μέρος τοῦ Ἱεροῦ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Ὁ δικαστὴς τότε ρώτησε τί εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπει, καὶ τοῦ ἀπάντησαν οἱ χριστιανοὶ ὅτι εἶναι ἡ μορφὴ τῆς Παναγίας, τῆς Μαρίας μητρὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μας καὶ ἔτσι ἀποφάσισε νὰ τὴ δώσουν στοὺς χριστιανούς.Μετὰ τὶς παραπάνω δύο εἰκόνες ποὺ ἀναφέραμε ἔρχονται οἱ εἰκόνες τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
Ὅμως μόνο τρεῖς εἰκόνες ποὺ ὑπάρχουν μέχρι σήμερα εἶναι τοῦ Εὐαγγελιστοῦ.Ἡ μία βρίσκεται στὰ Καλάβρυτα στὸ Μέγα Σπήλαιο καὶ εἶναι ἀπὸ κερὶ καὶ λιβάνι (κηρομαστίχα) ἀνάγλυφος, ἡ δεύτερη εἶναι τῆς Σουμελᾶ κοντὰ στὴ Βέροια, εἶναι μὲ χρῶμα καὶ ἡ Τρίτη εἶναι στὴ Κύπρο τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου καὶ εἶναι φτιαγμένη μὲ ψηφίδα.
Ὅλες οἱ ἄλλες εἰκόνες ποὺ ὑπάρχουν εἶναι σύμφωνα μὲ αὐτὲς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ καὶ ὄχι τοῦ ἴδιου τοῦ Λουκᾶ.
Ἀπὸ αὐτὲς τὶς τρεῖς ἔχουν ξεσηκώσει οἱ ἁγιογράφοι, ὁ καθένας μὲ τὴ τέχνη του, ὅλες τὶς ἄλλες ποὺ ἀνέρχονται κατ’ ἄλλους σὲ πενήντα καὶ κατ’ ἄλλους σὲ ἑκατὸν εἴκοσι ἢ καὶ ἑκατὸ πενήντα.
Στὴ συνέχεια θὰ ἀναφέρουμε πῶς δημιουργήθηκαν αὐτὲς εἰκόνες.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἦταν ἐρασιτέχης ζωγράφος καὶ ἀπὸ εὐχαρίστηση καὶ σεβασμὸ ἤθελε νὰ φτιάσει σὲ μία εἰκόνα ἕνα πορτραῖτο τῆς Παναγίας. Πῆγε μιὰ μέρα καὶ ρώτησε τὴ Παναγία νὰ τῆς φτιάξει μία εἰκόνα καὶ ἔλαβε τὴν θετική της ἀπάντηση.Τότε ἐμφανίσθηκε ὁ ἀρχάγγελος Μιχαὴλ μεταφέροντας τρία σανίδια καὶ τοῦ τὰ ἔδωσε.
Ἐκεῖνος ἀπὸ σεβασμὸ δὲν τὸν ρώτησε γιατί τοῦ ἔδωσε τρία σανίδια, ἀφοῦ μιὰ εἰκόνα ἤθελε νὰ φτιάξει.Σὲ λίγο καιρὸ ἔφτιαξε μία εἰκόνα καὶ ἀμέσως τὴν παρουσίασε στὴ Παναγία μας.
Ἐκείνη ὅταν τὴν εἶδε τοῦ εἶπε ὅτι ἦταν ὡραία, ἀλλά, πρόσθεσε ὅτι κάτι λείπει. «Μόνη μου εἶμαι; Δὲν ἔχω γυιό;»
Ὁ Λουκᾶς τὴν εἶχε φτιάσει δεομένη, μόνη της.Αὐτὴ ἡ εἰκόνα εἶναι στὰ Σουμελὰ στὸ συνοικισμὸ τῶν Ποντίων. Κατόπιν ἔφτιασε ἄλλη μία μὲ τὸ Χριστὸ μαζί, εἶναι ἡ σημερινὴ εὑρισκόμενη στὸ Μέγα Σπήλαιο στὰ Καλάβρυτα.Τὴν ἀποκάλυψε καὶ αὐτὴ στὴ Παναγία.
Ἐκείνη τὸν ἐνεθάρρυνε πὼς εἶναι πολὺ καλὴ ἀλλά.. εἶχε βάλει τὸ Χριστὸ μας δεξιὰ γι’ αὐτὸ λέγεται δεξιοκρατοῦσα. Ὁπότε ἔφτιαξε τὴ τρίτη εἰκόνα ποὺ εἶχε βάλει τὸ Χριστὸ στὸ ἄλλο κανονικὸ χέρι, τὴν εὑρισκομένη σήμερα στὴ Κύπρο καὶ εἶναι ποὺ ἀπεικονίζεται μὲ κεκαλυμμένο τὸ πρόσωπό της.
Νὰ λοιπὸν τὰ τρία σανίδια ποὺ ἔφερε στὸν Εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ ὁ ἀρχάγγελος ποὺ προαναφέραμε.Τὶς τρεῖς αὐτὲς εἰκόνες τὶς εὐλόγησε ἡ Παναγία μας μὲ τὸ πανάγιό της χέρι καὶ εἶπε: «Ἡ χάρις τοῦ ἐξ’ ἐμοῦ γεννηθέντος Κύριου μου καὶ Θεοῦ μου, νὰ εἶναι μετ’ αὐτῶν» Αὐτὴ ἡ εὐλογία, τὶς διασώζει μέχρι σήμερα μετὰ ἀπὸ τόση κακία εἴκοσι αἰώνων, διότι εἶναι ἀλήθεια ὅτι δὲν εἶναι τόσο εὔκολο οἱ εἰκόνες αὐτὲς νὰ παραμένουν τόσους αἰῶνες, ἂν δὲν ὑπάρχει ἡ ἄνωθεν βοήθειά της.
Μὲ βάση αὐτὲς τὶς εἰκόνες ἔχουμε τὶς ἄλλες ἀντίγραφες εἰκόνες καὶ ἀπὸ διάφορα ἱστορικὰ περιστατικὰ ἔχουμε ἐπίσης πολλὲς ἄλλες εἰκόνες μὲ ἑξακόσιες περίπου προσωνυμίες κάτω ἀπὸ διάφορα περιστατικὰ ὅπως εἶναι ἡ Παναγία ἡ Τριχεροῦσα, ἡ Φανερωμένη, τοῦ Ἄξιόν Ἐστι, ἡ Πορταΐτισσα, τῆς Τήνου, ἡ Κανάλα, ἡ Ἐλευθερώτρια καὶ ἄλλες.
Συμπερασματικά, οἱ παραπάνω τρεῖς ἀχειροποίητες εἰκόνες, μιά τοῦ Κυρίου καὶ δύο τῆς Παναγίας μας, καὶ οἱ τρεῖς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ἀπαντοῦν στοὺς ἀσεβεῖς ποὺ δὲν δέχονται τὶς εἰκόνες.Πηγές: https://antexoume.wordpress.com, http://o-nekros.blogspot.gr, http://www.hristospanagia.gr
