Όταν διαβάζουμε θέλοντας να μάθουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για εμάς, η μελέτη αυτή είναι μελέτη σωτηρίας και πνευματικής μας βοηθείας. Γι’ αυτό, ας κάνουμε αυτόν τον αγώνα. Έχουμε τόση ώρα στη διάθεσή μας κάθε ημέρα. Ας αφιερώσουμε και λίγη ώρα στη μελέτη του λόγου του Θεού.
Είναι πολύ ωφέλιμο στην ψυχή μας να έχουμε όλοι το Ευαγγέλιο στο σπίτι μας. Και, εκτός από την προσευχή που πρέπει να κάνουμε κάθε πρωί και κάθε βράδυ, να έχουμε την καλή συνήθεια, την αγία συνήθεια να διαβάζουμε και από το Ευαγγέλιο, από την Αγία Γραφή γενικότερα, ιδίως από το Ευαγγέλιο, δυο-τρεις σελίδες κάθε μέρα, έχοντας την συνείδηση ότι αυτό που διαβάζουμε είναι ο λόγος του Θεού. Κι εμείς το διαβάζουμε για να δούμε τι θέλει ο Θεός από εμάς. Δεν διαβάζουμε για να αποκτήσουμε γνώσεις, όπως διαβάζουμε ένα άλλο βιβλίο, ή για να περάσουμε την ώρα μας, αλλά διαβάζουμε για να φωτιστούμε να δούμε τι θέλει ο Θεός, ποιο είναι για εμάς το θέλημα του Θεού.
Κι έτσι, όταν διαβάζουμε θέλοντας να μάθουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για εμάς, η μελέτη αυτή είναι μελέτη σωτηρίας και πνευματικής μας βοηθείας. Γι’ αυτό, ας κάνουμε αυτόν τον αγώνα. Έχουμε τόση ώρα στη διάθεσή μας κάθε ημέρα. Ας αφιερώσουμε και λίγη ώρα στη μελέτη του λόγου του Θεού.
Βέβαια η μελέτη του λόγου του Θεού δεν είναι μόνο το Ευαγγέλιο, αλλά είναι και οι Βίοι των Αγίων, οι οποίοι είναι το εφαρμοσμένο Ευαγγέλιο, διότι οι Άγιοι δεν έκαναν κάτι άλλο στη ζωή τους, παρά εφάρμοζαν το Ευαγγέλιο. Και όταν διαβάζουμε τους Βίους των Αγίων, τα έργα των Αγίων, βλέπουμε πώς οι Άγιοι βίωσαν το Ευαγγέλιο, τον λόγο του Θεού και παίρνουμε κι εμείς παράδειγμα να βιώσουμε έτσι τον λόγο του Θεού.
Εξαρτάται έτσι από εμάς τι ζωή θα ζήσουμε. Αν θα διαλέξουμε μία ζωή αδιαφορίας για την ψυχή μας, πνευματικής ψυχρότητος, ή θα διαλέξουμε μία ζωή αγάπης για τον Θεό, πόθου για να γνωρίσουμε το θέλημά Του.
Να μελετούμε το Ευαγγέλιό Του, τις Γραφές, τους Πατέρες, ώστε καθημερινά να έχουμε τροφή πνευματική, διότι, όπως καθημερινά δεν μπορεί να ζήσει το σώμα χωρίς υλική τροφή, έτσι δεν μπορεί να ζήσει η ψυχή χωρίς πνευματική τροφή, χωρίς λόγο Θεού. Η ψυχή, αν δεν τρέφεται από τον λόγο του Θεού, τρέφεται από τα κεράτια των χοίρων με τα οποία τρεφόταν και ο άσωτος υιός.
Η ψυχή του ανθρώπου επιποθεί να τραφεί με κάτι το πνευματικό. Κι αυτό ή θα είναι ο λόγος και η αλήθεια του Θεού, ή θα είναι τα μάταια και αμαρτωλά πράγματα αυτού του κόσμου.
Η αλήθεια είναι ότι, επειδή σήμερα δεν διαβάζουμε τον λόγο του Θεού, και όμως πρέπει κάτι να διαβάσουμε, διαβάζουμε τις εφημερίδες, τα περιοδικά· που μπορεί και να μην είναι άσχημα, να μην είναι κακά πράγματα αυτά που διαβάζουμε, αλλά δεν είναι όμως ο λόγος του Θεού.
Είναι πράγματα της ματαιότητος, που αφορούν αυτή τη ζωή, αλλά δεν αφορούν την αιώνια ζωή. Κι έτσι την «πατάμε» πολλοί, διότι μελετώντας τα επίγεια, ξεχνάμε τα ουράνια. Γινόμαστε πολυμαθείς κατά τα ανθρώπινα, αλλά ολιγομαθείς περί τα θεία. Γι’ αυτό η πνευματική ζωή των συγχρόνων χριστιανών είναι καχεκτική. Δεν είναι μία ζωή γεμάτη από τη Χάρη και τον φωτισμό του Θεού.
Το μυαλό μας δίνει φώς, είναι το εσωτερικό μας μάτι, αλλά είναι ψυχρό.
Η καλοσύνη είναι τυφλή αλλά ζεστή.
Γι’αυτό πρέπει να αποκτήσουμε μία ισορροπία στην ανάπτυξη του μυαλού και της καλοσύνης. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Διαφορετικά το μυαλό χωρίς καλοσύνη μετατρέπεται σε κακία και η καλοσύνη χωρίς μυαλό σε βλακεία.
Πατριάρχης Παύλος Σερβίας
