
Related Posts

Ας ριχθούμε στην αγκαλιά του Χριστού
Η αρετή είναι γνώση.
Όλο το μυστικό είναι η προσευχή, το δόσιμο, η αγάπη στον Χριστό. Η μοναχική ζωή είναι ζωή χαρισάμενη.
Μεγάλο πράγμα η υπακοή. Είναι το μυστήριο της πνευματικής ζωής. Υπακοή με χαρά, με ευχαρίστηση. Αυτή η υπακοή συγκινεί τον Θεό.
Με την υπακοή αλλάζεις σ’ όλα. Γίνεσαι γρήγορος, έξυπνος. Ο Χριστός μου έδωσε την Χάρη να κάνω υπακοή. Ό,τι έχω, απ’ την υπακοή το έχω.
Ο Γέροντας παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στην ζωή μας. Όταν ζήτε μαζί μ’ έναν άγιο Γέροντα, αγιοποιείσθε κι εσείς. Παίρνετε κάτι απ’ τις άγιες συνήθειές του, απ’ τα λόγια του, την σιωπή του, την προσευχή του.
Αν δεν έχης υπακοή, δεν έχεις την Χάρη του Θεού. Η έλλειψη υπακοής οφείλεται στον εγωισμό και την φιλαυτία. Στην ταπείνωση και την υπακοή βρίσκει ο άνθρωπος την αληθινή ελευθερία.
Ν’ αγαπήσετε την μελέτη. Εγώ όσο ακούω το Ψαλτήρι και τους Κανόνες, τόσο δεν τα χορταίνω. Να διαβάζετε καθαρά, μία-μία τις λέξεις. Να τις λέτε και να τις ακούτε κιόλας, αυτό πολύ βοηθάει. Κι όπου βλέπετε και υπάρχει πολλή ουσία, να το ξαναδιαβάζετε για να το καταλάβετε καλύτερα.
Οι Ακολουθίες είναι μεγάλη υπόθεση. Όσο μπορεί κανείς να φεύγη από τον τύπο και να κοιτάζη την ουσία. Δηλαδή να το θέλη, να ευχαριστήται με την προσευχή, με την συνομιλία μετά του Θεού. Την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως όταν την διαβάση και ο πιο αμαρτωλός, αγιάζεται.
Να επιδιώκετε την κούραση την σωματική. Κι όταν λέμε κόπο, εννοούμε και την προσευχή της νύχτας. Πολύ ωφελεί να σηκώνεστε την νύχτα για προσευχή. Ω, τι γίνεται στο Άγιον Όρος τη νύχτα! Ευωδία, λιβάνι, άγγελοι, προσευχές. Οι άγγελοι παίρνουν τις προσευχές των Αγίων και τις πηγαίνουν στον Θεό. Μυστήριο!
Όταν ο σωματικός κόπος –μετάνοιες, αγρυπνίες, θυσίες– γίνεται με αγάπη, με έρωτα, τότε δεν βλάπτει το σώμα.
Να μην λυπάσθε το σώμα. Να το παιδεύετε. Πρέπει να κάνετε θυσία, άσκηση. Άσκηση πνευματική και σωματική. Χωρίς άσκηση δεν γίνεται τίποτα. Εγώ μικρός έκανα τρεις χιλιάδες μετάνοιες την ημέρα και δεν κουραζόμουνα, ήμουνα πολύ σκληραγωγημένος. Παίδευα τον εαυτό μου, περιφρονούσα τον κόπο.
Όταν βρίσκωμαι σε τόπους όπου έζησαν Άγιοι, πριν προλάβω να προσευχηθώ, αμέσως ο αγιασμένος τόπος μ’ ανεβάζει στα ουράνια· όπως για παράδειγμα η Πάτμος, το Άγιον Όρος, η Νταού Πεντέλης….
Η αγάπη για τον Χριστό κάνει κόπο … για τον Αγαπημένο!
Ας ριχθούμε στην αγκαλιά του Χριστού. Όταν έλθη ο Χριστός, κερδίσαμε το παν!
Ο Χριστός “χοντρές” ψυχές δεν θέλει κοντά Του. Η ψυχή πρέπει να γίνη άξια του Χριστού. Η μετάνοια η αληθινή θα φέρη τον αγιασμό.
Ο Χριστός είναι ευγενής. Δεν θέλει να εκβιάση την ελευθερία που ο ίδιος μας έχει δώσει. Στέκει έξω απ’ την θύρα της ψυχής μας και χτυπάει απαλά. Αν Του ανοίξουμε, θα έλθη μέσα μας και θα μας δώση τα πάντα.
Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε και, αν ο Κύριος δεν απαντάη, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίδη κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει τον λόγο Του. Στον Θεό να προσευχώμαστε απλά και απαλά.
Όσιος Πορφύριος
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Γ’. Νουθεσίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» (αποσπάσματα).

«Ο σπόρος εστίν ο Λόγος του Θεού»
Ο Λόγος του Θεού (Λουκ. η΄5-15)
Πολλές φορές συνήθιζε να ομιλεί ο Κύριος με παροιμίες και παραβολές. Μια απ’τις σπουδαιότερες παραβολές Του είναι και του σπορέως και είναι αυτή που ακούσθηκε σήμερα στο ευαγγελικό ανάγνωσμα.Ένας γεωργός έσπειρε τον σπόρο του στο χωράφι κι απ’ τα τέσσερα μέρη του σπόρου τα τρία που έπεσαν πάνω στο δρόμο, στην πέτρα και στ’ αγκάθια χάθηκαν, ενώ το τελευταίο που έπεσε πάνω στην καλή γη καρποφόρησε σε ένα μέρος τριάντα τοις εκατό, σ’ άλλο εξήντα και σ’ άλλο εκατό (Μαρκ. 4,20). Ας δούμε πως καρποφορεί ο λόγος του Θεού:
Η επεξήγηση της παραβολής. Ο Κύριος ερμήνευσε την παραβολή και είπε πως η καλή γη είναι αυτοί που έχουν καλή και αγαθή καρδιά (Λουκ. 8,15), είναι οι άνθρωποι οι «συνιέντες» (Ματθ. 13,23), είναι αυτοί που άκουσαν με σοβαρότητα το λόγο του Θεού, «οι παραδεχόμενοι» (Μαρκ. 4,20).
Όλοι αυτοί δεν απορρίπτουν τη φωνή του Θεού, αλλά με πολλή υπομονή και επιμονή καλλιέργησαν το σπόρο του Θεού, γι’ αυτό κι είχαν πλούσια καρποφορία. Ποια είναι αυτή η καρποφορία; Ο λόγος του Θεού είναι ο ίδιος ο Χριστός. Δεν είναι απλώς ένας ανθρώπινος λόγος που κρύβει μέσα του μία θρησκευτική είδηση, έστω και την μεγαλύτερη η την πιο συνταρακτική.
Πίσω απ’ τα νοήματα του Ευαγγελίου κρύβεται ο ίδιος ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο Λόγος Του. «Τεκνία μου, ούς πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθεί Χριστός εν υμίν» (Γαλ, 4,19), τονίζει ο απόστολος Παύλος. Πράγματι ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού, σαν μικρό βρέφος αναπτύσσεται μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Άλλωστε ο ίδιος ο Ιησούς είπε πως μητέρα Του και αδέλφια Του είναι αυτοί που ακούν το λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν στην ζωή τους (Λουκ. 8,21). Η εφαρμογή του λόγου-εντολών του Θεού είναι αδιάψευστη μαρτυρία πως ο Χριστός έχει μορφωθεί μέσα μας.
Πως καταλαβαίνουμε την καρποφορία του λόγου του Θεού;
Ο άγιος Συμεών, ο Νέος Θεολόγος, φέρνει το εξής παράδειγμα: Μία γυναίκα που κυοφορεί μέσα της βρέφος, έστω κι αν εξωτερικά δεν υπάρχει κανένα σημείο της κυοφορίας της η έστω πως οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν υποψιάζονται πως μπορεί να έχει κάποιο παιδί στα σπλάγχα της, αυτή όμως, επειδή ακούει τα σκιρτήματά του, είναι απόλυτα βέβαιη ότι έχει παιδί. Το ίδιο κι ο άνθρωπος που δέχθηκε μέσα του το λόγο του Θεού· καταλαβαίνει πολύ καλά ότι έχει μέσα του τα θρεπτικά σπέρματα του Θεού.
Ας πούμε μερικά παραδείγματα.Ένας άνθρωπος πριν να πιστεύσει στο Χριστό ήταν εγωιστής, ζηλιάρης, ανήθικος και φίλαυτος. Τώρα που δέχεται μέσα του τα σπέρματα του κηρύγματος, αρχίζει να παραδέχεται εκτός από τον εαυτό του και τους άλλους. Αμαρτήματα που προηγουμένως τα θεωρούσε ασήμαντα, τώρα τα πολεμάει. Αρχίζει να κάνει ελεημοσύνες και καταβάλει σκληρές προσπάθειες να κρατήσει μέσα του, με τη βοήθεια των μυστηρίων της Εκκλησίας μας, το φως και τη χάρη του Χριστού. Αλλάζει ριζικά και κατά τρόπο θαυμαστό. Αυτό είναι η καρποφορία του θείου σπόρου. Η πλήρης καρποφορία είναι να δεί το Θεό «καθώς εστιν» (Α΄ Ιω. 3,2).
Ο απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή κάνει λόγο για τους «καλόν γευσαμένους Θεού ρήμα» (κεφ. 6,5). Δε μιλάει για κείνους που άκουσαν το ρήμα του Θεού, αλλά τους γευσαμένους, αυτούς που δοκίμασαν τον Ιησού Χριστό. Όποιος κοινωνήσει –«μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης»- το σώμα και το αίμα του Κυρίου, γεύεται και αισθάνεται μέσα του τη χαρά και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Όποιος ακούει το Ευαγγέλιο νιώθει την παρουσία του Θεού έντονα στη ζωή του. Όποιος καλλιεργεί το λόγο του Θεού σώζεται. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως καρποφορία είναι τα ρήματα της αιωνίου ζωής, τα εντάλματα της αθανασίας, η επαγγελία της παλινζωίας, το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού, η αίσθηση του Παραδείσου, το πρόσωπο του Χριστού, η πνευματική ζωή.
Η Εκκλησία σπείρει το λόγο του Θεού. Η Εκκλησία ανοίγει στους πιστούς το δρόμο για να έλθει ο Χριστός μέσα μας. Κηρύσσει τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Ιησού Χριστό, ενώ ο αμαρτωλός κόσμος έχει άλλα κηρύγματα. Μέσα στην πολεμοχαρή και αμαρτωλή εποχή μας η Εκκλησία μας προτρέπει να ακούσουμε το λόγο του Θεού και να μετανοήσουμε· «Μετανοήσατε ούν και επιστρέψατε εις το εξαλειφθήναι υμών τας αμαρτίας» (Πραξ. 3,19). Στους ανθρώπους της εποχής μας που έχουν συνηθίσει να ακούνε τα πιο παράδοξα λόγια, ανήθικα, εμπαθή και φιλάργυρα, φίλαυτα και αντιχριστιανικά. Ο λόγος του Θεού που είναι απλός και συντετμημένος απευθύνεται σ’ όλους μας και μας καλεί να καρποφορήσουμε το Χριστό μέσα μας. Ας μην παραβλέψουμε το λόγο του Κυρίου μας, αλλά ας επιδείξουμε υπομονή και ας προσφέρουμε όλες τις ψυχικές δυνάμεις, για να τον αυξήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και έτσι να σωθούμε.
Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας Ιωήλ
Πηγή: www.agiazoni.gr