Σε βρήκαν ξαφνικά θλίψεις; Θα τις ξεπεράσεις.
Σ’ έχει καταβάλει η απόγνωση; Θ’ αποκτήσεις θάρρος, ελπίδα.
Με την πίστη όλα μπορείς να τα κατορθώσεις, ακόμα κι η Βασιλεία των Ουρανών θα γίνει δική σου.
Η πίστη είναι η μεγαλύτερη ευλογία σ’ αυτή την ζωή. Ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό και τον κάνει δυνατό και νικητή.”
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
Την ημέρα που θυμόμαστε τον Σταυρό του Κυρίου, πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ ο,τι είναι η Θεική αγάπη. Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο που θυσίασε τον Μονογενή του Υιό, ώστε κανείς άνθρωπος δεν θα πρέπει να λησμονηθεί και ν’ αγνοηθεί.
Αν είναι αλήθεια αυτό, πως θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον; Αν ο κάθε ένας από εμάς σημαίνει τόσα πολλά για τον Θεό, εάν Εκείνος αγαπάει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θυσιάσει την ζωή Του, ο θάνατός Του είναι ευπρόσδεκτος- πως θα πρέπει λοιπόν να φερόμαστε στον πλησίον μας;
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάμε εκ φύσεως, που με τόσους πολλούς τρόπους μοιάζουν με μας στο μυαλό, το συναίσθημα – αλλά είναι αυτό αγάπη; Αυτό σημαίνει ότι αγαπάμε αυτό το πρόσωπο σαν το πιο πολύτιμο πρόσωπο στα μάτια του Θεού και τα δικά μου, επειδή λαχταρώ να είμαι με τον Θεό, να μοιράζομαι τις σκέψεις Του, τη στάση Του απέναντι στη ζωή.
Και πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που τους φερόμαστε με αδιαφορία, δεν ευχόμαστε κάτι κακό γι’ αυτούς – δεν υπάρχουν για μας! Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας σε τούτη τη συνάθροιση και για μήνες ας αναρωτηθούμε: «τι σημαίνει αυτό το πρόσωπο για μένα;» – Τίποτα· απλά κάποιος που παρευρίσκεται στην ίδια εκκλησία, που πιστεύει στον ίδιο Θεό, που λαμβάνει την ίδια κοινωνία- και λησμονούμε ότι εκείνοι που λαμβάνουν την ίδια κοινωνία, έχουν γίνει μέρος του σώματος του Χριστού, ότι ο ίδιος ο Χριστός ζει μέσα τους, ότι θα πρέπει να στραφούμε σ’ αυτούς, να τους κοιτάξουμε, και να δούμε ότι αποτελούν ναό του Αγίου Πνεύματος, μια συνέχεια της Ενσάρκωσης.
Ας θέσουμε στον εαυτό μας σοβαρά και κρίσιμα ερωτήματα για το πως φερόμαστε και πως βλέπουμε τον διπλανό μας. Ας αφιερώσουμε όλη την εβδομάδα για να σκεφτούμε το ένα πρόσωπο μετά το άλλο και ας αναρωτηθούμε: «υπάρχει αγάπη στην καρδιά μου; » Όχι μια συναισθηματική αγάπη, αλλά μια αγάπη που μέσα στο φως του Θεού κάνει έναν άνθρωπο πολύτιμο, – πολύτιμο στο βαθμό που θα πρέπει να είμαι προετοιμασμένος να δώσω την ζωή μου γι’αυτό το πρόσωπο. Και όταν την επόμενη εβδομάδα προσέλθουμε στο μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, ανάμεσα στα άλλα, ας φέρουμε, ενώπιον του Θεού, αυτό το ερώτημα: «Υπάρχει για μένα ο πλησίον; Τι σημαίνει για μένα; » Για τον Θεό είναι τα πάντα· εάν για μένα δεν είναι τίποτα, ποια είναι η θέση μου ενώπιον του Θεού; Αμήν.
Μητροπολίτης Σουρόζ Αντωνίου Bloom (†)
Ο δρόμος του Χριστού είναι να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους και αυτούς που μας αγαπούν και αυτούς που μας μισούν.
Να έχετε πραότητα και αν σας προσβάλλει ο άλλος, να μη θέλετε να τον εκδικηθείτε, αλλά να τον συγχωρείτε και να του δείχνετε καλοσύνη. Και με την αγάπη, που θα του δείξετε, θα τον υποχρεώσετε να σας ζητήσει συγγνώμη, εάν βέβαια είναι άνθρωπος με συνείδηση.
Γιατί, παιδιά μου, από το καλό έρχεται καλό, από το κακό ποτέ δεν έρχεται καλοσύνη. Γι’ αυτό και σεις μη μαλώνετε με έναν άνθρωπο, που θα σας πειράξει, γιατί θα πληθύνει το κακό, αλλά δείξετε του καλοσύνη για να ηρεμήσει και να έχετε μισθό από τον Θεόν. «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε» μας λέγει ο Χριστός.
