Για περισσότερες πληροφορίες ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.epistrofibooks.com
Related Posts
Ψυχοσάββατο πριν την Πεντηκοστή
Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής, λέγεται – «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο.
Αυτό το Ψυχοσάββατο, είναι το δεύτερο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους. Το πρώτο Ψυχοσάββατο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω.
Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ’ ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτώχειας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσυνών, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των άπ’ αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».
Το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής λέγεται και του Ρουσαλιού, επειδή έλκει την καταγωγή του από τη ρωμαϊκή γιορτή των Ρουσαλίων ή Ροζαλίων. Είναι η ημέρα, που σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, οι ψυχές επιστρέφουν στον Κάτω Κόσμο, αφού κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου κυκλοφορούσαν ελεύθερα πάνω στη γη. Τη θλίψη των ψυχών, αλλά και των οικείων τους, εκφράζει το δίστιχο:
Όλα τα Σάββατα να παν, να παν και να γυρίσουν
Το Σάββατο του Ρουσαλιού να πάει, να μην γυρίσει.
Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η Εκκλησία μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου».
Μνημονεύει:
* Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε στεριά και σε θάλασσα.
* Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες.
* Όσους κάηκαν ή χάθηκαν.
* Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα.
Ο Μόνος που δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ είναι ο Θεός
Ο σύγχρονος άνθρωπος, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, πίστεψε πολύ στις δικές του δυνάμεις και στην «σοφία» που απέκτησε και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την σταδιακή απομάκρυνσή του από τον Θεό.
Πίστεψε σε ανθρώπινα λόγια και ανθρώπινες υποσχέσεις και σε έναν υλικό παράδεισο που θα μπορούσε να του καλύψει τις ανάγκες που ο ίδιος επιζητούσε. Άφησε τον Θεό στην άκρη και στήριξε τις ελπίδες του σε ένα σύστημα, που του υποσχέθηκε ότι μπορεί να του καλύψει όποια ανάγκη έχει και ένα λαμπρό μέλλον χωρίς προβλήματα.
Μα φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και βλέπουμε όλες αυτές τις ανθρώπινες υποσχέσεις να καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Ο κόσμος ιδιαίτερα εδώ στην χώρα μας, αλλά σίγουρα και στον υπόλοιπο κόσμο, είναι απογοητευμένος στην πλειοψηφία του και έχει χάσει την ελπίδα του, απέναντι σε όλο αυτό το σαθρό και στηριγμένο σε γυάλινα πόδια σύστημα που του υποσχόταν ένα καλύτερο μέλλον.
Η ελπίδα προς το σημερινό σύστημα έχει χαθεί από τον κόσμο και τη κοινωνία, που βλέπει τα προβλήματά της μέρα με την μέρα να αυξάνονται. Κατάλαβε ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό ότι ανθρωπίνως πλέον δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο. Προδόθηκε, εξαπατήθηκε και απογοητεύθηκε. Κάποιους βέβαια ο εγωισμός τους δεν τους αφήνει να σκεφτούν καθαρά και συνεχίζουν να στηρίζουν τις ελπίδες τους σε αυτό το σαθρό σύστημα. Ίσως λόγω προσωπικών συμφερόντων ή μιας νοοτροπίας που δεν αλλάζει εύκολα..
Αφήσαμε τον Θεό και γι’ αυτό οδηγηθήκαμε στη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση. Μα ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας και μας περιμένει. Περιμένει τη μετάνοιά μας και την επιστροφή μας, όπως έγινε με τον άσωτο υιό στην πολύ ωραία παραβολή του Ευαγγελίου.
Οι όποιες ελπίδες σε ανθρώπους και μόνο, κάποια στιγμή θα σε απογοητεύσουν και θα καταρρεύσουν – ο Μόνος που δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ είναι ο Θεός.
Ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας, αρκεί να τον ζητήσουμε και να τον φωνάξουμε – είναι η μόνη Ελπίδα που δεν πρόκειται να σε προδώσει ποτέ. Και όπως έλεγε και ο Όσιος Παϊσιος: «Η ελπίδα και η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι η μεγαλύτερη ασφάλεια».
Σ.Κ.
