Related Posts
Θείες και γήινες παρηγοριές
Εάν δεν προσκολληθείς στα γήινα πράγματα, θα μείνεις ελεύθερος και από τα δεσμά των θλίψεων. Ας μη σαγηνεύεται η καρδιά σου από τα υλικά, για να μη γίνει αιχμάλωτή τους. Μην αναζητάς ανάπαυση και παρηγοριά στις σαρκικές απολαύσεις, γιατί δεν θ’ αναπαυθείς ποτέ σ’ αυτές. Αναζήτησε τον Κύριο, τον πλάστη και ευεργέτη σου. Όλα τα επίγεια είναι πρόσκαιρα και απατηλά, μόνο ο Θεός και η αγάπη Του μένουν στον αιώνα.
Σε ώρες μεγάλης θλίψεως και αφόρητου πόνου, η ψυχή, επιζητώντας διέξοδο, στρέφεται, πολλές φορές με μανία αληθινή, σε επίγειες παρηγοριές. Αναζητά σ’ αυτές το αντίδοτο του πόνου. Ξεγελασμένη έτσι από τον διάβολο, αφού ικανοποιηθεί για λίγο, πέφτει μετά σε βαθύτερη θλίψη και απόγνωση. Γιατί η παρηγοριά που δίνουν τα φθαρτά πράγματα στον άνθρωπο είναι κι αυτή φθαρτή. Γι’ αυτό και πολλοί που έζησαν όλη τους τη ζωή μέσα στις ηδονές, φθάνοντας στο τέλος της ζωής τους συνειδητοποίησαν πως τίποτα δεν απόλαυσαν, πως όλα ήταν φευγαλέο όνειρο που άφησε πίσω του μόνο πίκρα.
Αδιάκοπα η ψυχή πάσχει και υποφέρει και βασανίζεται και παλεύει. Από τη μια μεριά οι εξωτερικές πιέσεις και τα προβλήματα, που δεν την αφήνουν σε ησυχία. Το ένα κακό φεύγει, το άλλο έρχεται, το ένα πρόβλημα λύνεται, άλλο εμφανίζεται. Από την άλλη πάλι η ψυχή ταλαιπωρείται εσωτερικά από τα πάθη και τις συγκρούσεις τους, που της δημιουργούν τύψεις, αθυμία, πόνο, θυμό, ταραχή, ανησυχία. Πού λοιπόν θα μπορέσει ν’ ακουμπήσει λυτρωτικά η ψυχή με όλα αυτά; Ποιος θα της δώσει ειρήνη και ανάπαυση; Ποιος έχει τη δυνατότητα να της εμπνεύσει ηρωισμό και καρτερία για τα εξωτερικά προβλήματα, αλλά και να την λυτρώσει από τις εσωτερικές συγκρούσεις των παθών και τις τύψεις; Ποιος;… Ξέρεις άλλον από τον Κύριό μας, τον Ιησού;
Γι’ αυτό λοιπόν νύχτα και μέρα αναζήτα με πόνο και πόθο τον Κύριο. Αναζήτησέ Τον μέχρι να Τον βρεις και να Τον αποκτήσεις. Πού θα τον αναζητήσεις όμως; Ψάξε σ’ όλα τα σημεία της γης· ζήτησέ Τον στα πέρατα του κόσμου· ζήτησέ Τον στα πλούτη, στη δόξα, στο σωματικό κάλλος, στις απολαύσεις και τις ηδονές… Πουθενά δεν θα Τον βρεις. Γιατί Εκείνος σε κρατά ολόκληρο μέσα στα χέρια Του, κι εσύ δεν το γνωρίζεις. Βρίσκεται όλος μέσα σου, κι ούτε αυτό το νιώθεις. Η Βασιλεία του ουρανού μέσα σου είναι, μην την ψάχνεις σ’ άλλους τόπους.
Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Από το βιβλίο: Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 26.
Το τελειότερο Μυστήριο
Πόσο μεγαλειώδες Μυστήριο! Τί φοβερό, αλήθεια, να αναμειχθεί ο νους του Χριστού με το νου μας! Να ενωθεί η θέλησή Του με τη θέλησή μας, το Σώμα Του με το σώμα μας, το Αίμα Του με το αίμα μας!
Τί γίνεται ο νους μας, όταν κυριαρχήσει ο θείος νους! Τί η θέλησή μας, όταν επικρατήσει η θεία θέληση! Τί ο πηλός, όταν υπερισχύσει εκείνο το πυρ! Και ότι πράγματι έτσι συμβαίνει, το επιβεβαιώνει ο Παύλος, που λέει ότι δεν έχει δικό του νου ούτε θέληση ούτε ζωή, αλλά ο Χριστός έγινε γι’ αυτόν όλα αυτά. «Νουν Χριστού έχομεν, Λέει, και δοκώ Πνεύμα Θεού έχειν, και φιλώ υμάς εν σπλάχνοις Ιησού Χριστού», τα οποία φανερώνουν πως είχε την ίδια θέληση με το Χριστό. Και συνοψίζοντας λέει: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».
Τόσο τελειότερο είναι το Μυστήριο αυτό από κάθε άλλο Μυστήριο. Οδηγεί σ’ αυτή τη κορυφή των αγαθών, εφόσον εδώ βρίσκεται και ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας. Γιατί σ’ αυτό συναντούμε τον Ίδιο τον Θεό, και ο Θεός ενώνεται μαζί μας με την τελειότερη ένωση. Πράγματι ποιά τελειότερη ένωση θα μπορούσε να υπάρξει από το να γίνουμε ένα πνεύμα με το Θεό; Γι’ αυτό η θεία Ευχαριστία είναι η μόνη τελετή που παρέχει και στα άλλα Μυστήρια την τελείωση. Από τη μια τα βοηθά στο έργο της μυήσεως, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούν να μυήσουν. Από την άλλη βοηθά τους πιστούς μετά τη μύηση να ξαναβρούν, όταν χρειαστεί, την ακτίνα που έλαβαν από τα Μυστήρια και την αμαύρωσαν με το σκοτάδι των αμαρτιών.
Γιατί μόνο η ιερή Τράπεζα μπορεί να επαναφέρει στη ζωή όσους χάθηκαν και νεκρώθηκαν από την αμαρτία.
Αγ. Νικόλαος Καβάσιλας
