Πήρα ένα Α και το έκανα άστρο.
Με το Β έγραψα Βηθλεέμ και
με το Γ γη Τη Γέννηση Του Κυρίου.
Στο Δ βρήκα τα δώρα που
που Του χάρισαν ..
και με το Ε τήν ελπίδα
που μας έφερε στη γη.
Με τό Ζ θυμήθηκα τη ζωή
που Τόν Ζέσταναν..
και με Η τον Ηρώδη τον κακό
βασιλιά.
Με τό Θ είπα “Θεέ μου”
και με το Ι ψιθύρισα
Ιωσήφ.
Με τό Κ μου έφεραν στο νου
τήν καλοσύνη και με
το Λ το λιβάνι και το
λυτρωμο.
Μέσα στο Μ είδα τους
Μάγους και με το Ν
τήν Άγια Νύχτα.
Το Ξ σκόρπισε την ξαστεριά.
και με το Ο γιόρτασε η Οικουμένη.
Το Π γονάτισε μπροστά στην Παναγιά.
Το Ρ μου θύμισε το
Ραβή το δάσκαλο.
Με ένα μεγάλο Σ το Σπήλαιο
Με ένα χαρούμενο Τ τραγούδια τραγούδια..
Το Υ ήταν για τους ύμνους
καί τό Φ το φως το φωτός τήν πλάση.
Ένα Χ είπα “Χριστέ μου”
Οι άγγελοι έψελναν με
το Ψ ψαλμός και τό
Ωσσανα πού αρχιζε από Ω.
Από τότε κάθε Χριστούγεννα η αλφαβήτα δοξάζει το Νεογέννητο Χριστό με το δικό της τρόπο, και δίνει παντού το μήνυμα των Χριστουγέννων.
