Ο Κύριος καθώς περνούσε έξω από κάποιο χωριό, συνάντησε σε μια ερημική περιοχή δέκα λεπρούς ανθρώπους, οι οποίοι όταν τον είδαν του φώναξαν από μακριά και τον παρακάλεσαν να τους κάνει καλά.
Ο Χριστός τους θεράπευσε αμέσως και σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής τους είπε να πάνε στους ιερείς της περιοχής τους, για να πιστοποιήσουν εκείνοι την αποκατάσταση της υγείας τους.
Ένας από αυτούς, ο οποίος μάλιστα δεν ήταν Ιουδαίος αλλά Σαμαρείτης, μετά την θεραπεία του επέστρεψε στον Χριστό τον προσκύνησε και τον ευχαρίστησε θερμά. Ο Κύριος στράφηκε στους γύρω του και είπε με παράπονο, «οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ».
Πολλές φορές και εμείς μοιάζουμε με τους εννέα αυτούς θεραπευμένους και δεν ευχαριστούμε τον Θεό για τα καλά που μας έχει δώσει. Έχουμε μάθει μόνο να ζητάμε. Η προσευχή μας συνήθως περιλαμβάνει αιτήματα και παράπονα προς το Θεό. Είμαστε μεμψίμοιροι απέναντί του και ξεχνάμε πόσα δώρα μας έχει δώσει.
Μερικά από αυτά είναι, το δώρο της ζωής, η υγεία μας, η οικογένειά μας, το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, αλλά και οι γνωστές και άγνωστες επεμβάσεις του στην προσωπική μας ζωή. Αυτό που λέμε στην ευχή της αναφοράς της Λειτουργίας του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου ότι «εὐχαριστοῦμέν σοι… ὑπὲρ πάντων ὧν ἴσμεν καὶ ὧν οὐκ ἴσμεν, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν εὐεργεσιῶν, τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων…», στην καθημερινή μας ζωή ούτε που περνάει από το μυαλό μας.
Ο Χριστός εκφράζει το παράπονο: «Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;». Χριστέ μου, σ’ ακούω και σήμερα να κάνεις το ίδιο παράπονο: -Όλους δεν τους αγαπώ; Για όλους δεν σταυρώθηκα; Που είναι τώρα οι 9; Που είναι οι πολλοί; Δεν αισθάνονται την ανάγκη να δοξολογήσουν το Θεό; Α
ν κάποιος άνθρωπος ικανοποιήσει το αίτημα σου, σπεύδεις να εκφράσεις την ευχαριστία σου. Κι ο Θεός, που μέρα – νύχτα σε ευεργετεί- ο Θεός, που έστειλε το μονογενή του Υιό για να σε καθαρίσει από τη λέπρα της αμαρτίας, ένα «ευχαριστώ» δεν ακούει από το στόμα σου. Που είναι οι πιο πολλοί άνθρωποι; Ένα «Δόξα σοι, ο Θεός» δεν βγαίνει από το στόμα τους. Μία ώρα δεν θυσιάζουν να έρθουν να δοξολογήσουν το Θεό στην εκκλησία… Όχι απλώς δεν ευχαριστούν τον Ευεργέτη τους. Αλλά και ανοίγουν το στόμα τους και βλαστημούν το Χριστό.
Χριστέ, ακούμε και σήμερα ν’ απευθύνεις το παράπονο: «Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; οι δε εννέα πού;». Συ γνωρίζεις πού είναι οι 9, πού γυρίζουν οι πιο πολλοί. Εμείς τίποτε άλλο δεν μπορούμε να πούμε, παρά να σε ικετεύσουμε να μας ελεήσεις. Ελέησε τον κόσμο σου, για τις αμαρτίες του, για την αποστασία του, και προ παντός για την αχαριστία του. «Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς».
Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Καρπενησίου
