Οι θλίψεις και οι δυσκολίες της ζωής είναι σαν το ακόνι. Μας τροχίζουν. Γι’ αυτό οι φτωχοί, ως επί το πλειστόν, είναι πιο συνετοί από τους πλουσίους, επειδή ακριβώς δέχονται πλήγματα και κραδασμούς από τα κύματα της ζωής.

Οι θλίψεις και οι δυσκολίες της ζωής είναι σαν το ακόνι. Μας τροχίζουν. Γι’ αυτό οι φτωχοί, ως επί το πλειστόν, είναι πιο συνετοί από τους πλουσίους, επειδή ακριβώς δέχονται πλήγματα και κραδασμούς από τα κύματα της ζωής.
Το σίδερο, όταν παραμένη ανενέργητο, φθείρεται· όταν όμως δουλεύεται, λάμπει. Έτσι και η ψυχή όταν κινήται. Και κίνησις της ψυχής είναι οι περιπέτειές της. Και η λύπη, όταν δεν είναι υπέρμετρος, είναι καλό. Το ίδιο και η μέριμνα, το ίδιο και η φτώχεια.
Διότι δυνατούς μας κάνουν και τα καλά και τα αντίθετα.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Γιά ποιό λόγο ὅλοι οἱ λαοί εἶναι φοβισμένοι;
Τί φοβοῦνται οἱ λαοί στήν γῆ;
Τί φοβᾶται ὁ ἄνθρωπος στήν γῆ;
Ὁ ἕνας λαός φοβᾶται τόν ἄλλο λαό, τρέμει ὁ ἕνας λαός τόν ἄλλο λαό.
Ὁ ἄνθρωπος φοβᾶται τόν ἄλλο ἄνθρωπο, τρέμει ὁ ἕνας ἄνθρωπος ἀπό τόν ἄλλο ἄνθρωπο.
Καί ὁ προπάτορας ὅλων τῶν ἀνθρώπων ὁ Ἀδάμ φοβήθηκε στόν παράδεισο.
Ὁ φόβος κυρίευσε τόν Ἀδάμ μέσα στόν παράδεισο.
Πῶς λοιπόν νά μήν κυριεύει ὁ φόβος τούς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ πού εἶναι ἐξόριστοι ἀπό τόν παράδεισο;
Ὅταν ὁ Ἀδάμ μέ τήν γυναίκα του παράκουσαν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, παρέβησαν τόν νόμο τῆς ὑπακοῆς ἐκρύβησαν ἀπό προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ (Μωυσῆς Γ΄, 8). Κρύφτηκαν ἀνάμεσα στά δέντρα τοῦ Παραδείσου, κρύφτηκαν στό δάσος, ὅπως ἡ στρουθοκάμηλος κρύβει τό κεφάλι της στήν ἄμμο, ὅταν νιώθει κίνδινο ἀπό τόν κυνηγό.
Ἄκουσα τήν φωνή Σου καί φοβήθηκα, εἵπε ὁ Ἀδάμ στόν Θεό, ὅταν τόν ρώτησε ὁ Θεό: Ποῦ εἵσαι;….
Σ᾿ αὐτότό σημεῖο ἀγγίζουμε τό θεμέλιο τῆς ἀνθρώπινης φύσης καί τό θεμέλιο τῆς σχέσης τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό, τόν Σωτῆρα. Καί τά δύο αὐτά συναντιοῦνται. Καί τά δύο αὐτά συναντιοῦνται στήν ἀγάπη: Ὅποιος ἀγαπάει δέν φοβᾶται.
Ἡ τέλεια ἀγάπη διώχνει τό φόβο.
Ἁπλῶστε τό βλέμμα σας σ᾿ ὅλες τίς διαστάσεις τῆς ζωῆς σας, ἐσᾶς πού σᾶς γέννησε ἡ γῆ, καί θά συνειδητοποιήσετε πόσο ἀληθινή εἶναι αὐτή ἡ φράση: ἡ τέλεια ἀγάπη διώχνει τόν φόβο. Ὅταν εἶναι παροῦσα ἡ ἀγάπη, δέν ὑπάρχει φόβος! Ὅταν ἀπουσιάζει ἡ ἀγάπη κυβερνάει ὁ φόβος.
Ἀπό ποῦ προέρχεται ὁ φόβος;
Ἀπό τήν ἀπώλεια ἀγάπης.
Μόλις ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ καταπατεῖται, ἡ ἀγάπη σάν πουλί φεύγει πετώντας ἀπό τήν καρδιά αὐτοῦ πού καταπατᾶ τήν ἐντολή καί τό μέρος τῆς ἀγάπης κατακτᾶ ὁ φόβος. Ὁ φόβος δέν διαφέρει ἀπό τήν ἀνυπακοή, ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἀπό τήν παρανομία.
Καταλάβατε τώρα ἀδερφοί, γιά ποιό λόγο ὁ Ἀδάμ φοβήθηκε καί γρήγορα ἀπομακρύνθηκε νά μή δεῖ τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ; Φοβήθηκε, ἐπειδή παραβίασε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Καταλαβαίνετε τώρα, γιά πιό λόγο ὁ ἄνθρωπος φοβᾶται ἀπό τόν ἄνθρωπο, καί ὁ λαός φοβᾶται ἀπό τόν λαό;
Ὅπως ἥταν τότε ἔτσι συμβαίνει καί σήμερα. Ὅπου ὑπάρχει ἀνυπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὑπάρχει φόβος. Καί ὁ φόβος ἀποδυναμώνει καί ὑποτιμᾶ τόν ἄνθρωπο….
Ἄνθρωποι καί λαοί καί φυλές τῆς γῆς, ἄν θέλετε νά ζεῖτε ἥσυχα χωρίς φόβο στήν χῶρα σας, ὁπλιστεῖτε μέ τό ὅπλο τό ὁποῖο ὀνομάζεται: ἀγάπη.
Αγίου Νικολάου Αχρίδος
Ἀπό τό βιβλίο: “Νά εἴμαστε αἰσιόδοξοι, ὅτι καί ἄν συμβαίνει” – ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Όταν το σώμα γίνει ασθενικό, αναγκαστικά και η ψυχή συμμετέχει σ’ αυτή τη βλάβη· γιατί ως επί το πλείστον οι ενέργειες της ψυχής συμβαδίζουν με τη διάθεση του σώματος.
Γιατί και κατά τη διάρκεια των ασθενειών είμαστε διαφορετικοί εξαιτίας της αδυναμίας του σώματος και διαφορετικοί, όταν είμαστε υγιείς.
Όπως ακριβώς δηλαδή στην περίπτωση της χορδής του οργάνου, όταν οι φθόγγοι είναι απαλοί και άτονοι και αδύνατοι, υποβαθμίζεται και η αξία της μουσικής τέχνης, επειδή αναγκάζεται να ακολουθεί την αδυναμία των χορδών· έτσι και στην περίπτωση του σώματος, η ψυχή δέχεται απ’ αυτό πολλές βλάβες, πολλές ανάγκες.
Γιατί, όταν το σώμα έχει ανάγκη από πολλή περιποίηση, και η ψυχή υπομένει την σκλαβιά εκείνη.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος