Εύχομαι σε όλους τους μαθητές του μαθήματος Η/Υ, καθώς και σε όλους τους συνανθρώπους μας, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος γεμάτος αγάπη, υγεία και όρεξη για περισσότερη γνώση.
Σας ευχαριστώ όλους που κάνετε το μάθημα Η/Υ ευχάριστο με τα χαμόγελά σας, σοβαρό με την ευγένειά σας και δραστήριο με την θέληση που έχετε για γνώση.
Κατσαρής Φώτης
Υπεύθυνος δράσης Η/Υ
Ἡ μεγαλύτερη ἐπιτυχία εἶναι νά ἔχεις ἰσορροπία στή ζωή σου. Νά ὑπάρχει, δηλαδή, ἡ σωστή ἐκτίμηση κάθε προσώπου πού ἔρχεσαι σέ συναναστροφή μαζί του, κάθε γεγονότος, κάθε ἀγαθοῦ πού ἔχεις. Ἔτσι θά ἔρχεται ἡ εἰρήνη στό νοῦ καί στήν καρδιά. Χωρίς ἰσορροπία ὅλα μπερδεύονται. Δίνεται ὑπεραξία στά εὐτελῆ καί ἀπαξιώνονται τά σημαντικά.
Ὁ ἰσορροπημένος ἄνθρωπος τά ἔχει βρεῖ μέ τόν ἑαυτό του, ξέρει ποιός εἶναι καί τί μπορεῖ νά κάνει. Γι’ αὐτό καί ἀφήνει τούς ἄλλους στήν ἡσυχία τους. Δέν προσπαθεῖ νά ἐπιβληθεῖ, δέν κουτσομπολεύει μικροαστικά τίς ζωές τῶν ἄλλων, δέν ἔχει κόμπλεξ κατωτερότητας ἤ σύνδρομο καταδίωξης, δέν ἀπαιτεῖ μέσα στίς σχέσεις του (μέ γκρίνιες καί ζήλιες) «σεβασμό».
Εἶναι μεγάλο κατόρθωμα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου νά ἀντισταθεῖ στίς ἀκρότητες, εἴτε εἶναι ἰδεολογίες καί ἀπόψεις εἴτε συμπεριφορές καί ἐνέργειες.
Σήμερα, δυστυχῶς, γιά νά ξεχωρίσουν οἱ ἄνθρωποι ἐπιλέγουν τά ἄκρα· γι’ αὐτό καί ἡ βία (σέ ὅλες τίς μορφές της) ἀνθεῖ μέσα στήν κατ’ ἄλλα πολιτισμένη κοινωνία μας.
Ἰσορροπία χρειαζόμαστε. Μά τό κυριότερο, γιά νά ἔρθει αὐτή ἡ ἰσορροπία, εἶναι νά ἔχουμε κοινό νοῦ, λογική, ὀρθή κρίση. Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος κινεῖται καί ζεῖ ἐμπαθῶς, φίλαυτα, ἐγωιστικά, ἡ ὀρθή κρίση νοθεύεται, ἡ λογική διαστρέφεται καί ὁ κοινός νοῦς χάνεται.
Ἡ ἰσορροπία, λοιπόν, πηγάζει βαθύτερα ἀπό τίς ἀρετές τῆς ταπείνωσης καί τῆς μετάνοιας. Ὁ ταπεινός καί ἐν μετανοίᾳ ἄνθρωπος κινεῖται ἁπλά καί ἁπαλά μέσα στή ζωή του. Δέν ἔχει τήν ἐμμονή νά ξεχωρίσει μέ ἔκτακτες ἀκτιβιστικές πράξεις αὐτοεπιβεβαίωσης. Ξέρει ποιός εἶναι, ἑστιάζει στόν ἑαυτό του, ὄχι φίλαυτα ἀλλά μέσα ἀπό τό πρίσμα τῆς προσωπικῆς του ὑπαρξιακῆς ἐξέλιξης. Καί αὐτό τόν κάνει νά βλέπει καθαρότερα τήν ζωή, χωρίς τίς παρωπίδες τοῦ ἐγωισμοῦ πού τρέφουν τήν ἰσχυρογνωμοσύνη καί τήν ἀπολυτότητα στόν λόγο του.
Ἐάν ὑπάρχουν καί σήμερα φαινόμενα φανατισμοῦ καί ἀλλοφροσύνης εἶναι διότι οἱ ἄνθρωποι θεοποιοῦν τήν γνώμη τους καί διαστρέφουν ἀκόμα καί τήν πραγματικότητα γιά νά τήν σώσουν. Δέν σκέφτονται λογικά ὡς ἄμυνα γιά νά προστατεύσουν τό ἐγώ τους, γιά νά κρύψουν τίς φοβίες καί τά κόμπλεξ τους, φανερώνοντας ὅμως τήν ἀνισορροπία τους πού φλερτάρει μέ τήν τρέλα.
Προσπάθησε νά συναναστρέφεσαι ἀνθρώπους, ὄχι «διαβασμένους», ἀλλά μέ κοινό νοῦ καί σύνεση.
Ἀρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου
Ο διάβολος δεν σε βάζει απλώς να αμαρτήσεις ούτε σε πλανά απλώς – ξέρει πως ο Θεός αγαπά και συγχωρεί τον αμαρτωλό, μόλις μετανοήσει – αλλά σιγά-σιγά σε σατανοποιεί. Όπως ο διάβολος δεν έχει, δεν μπορεί, δεν θέλει να έχει μετάνοια, έτσι ακριβώς κάνει και τον άνθρωπο.
Αμέσως να μετανοούμε για τις πτώσεις μας. Η αληθινή μετάνοια αμέσως λαμπικάρει τον άνθρωπο. Να είσαι πρόθυμος, μόλις πέσεις, να μετανοείς αμέσως και ό,τι κι αν σου συμβαίνει να το δέχεσαι. Σιγά-σιγά θα αφανισθεί η πονηριά και όλο αυτό που σε βάζει να αμαρτάνεις.
Εάν αφήνεις τον εαυτό σου να ζει όπως-όπως μέσα στην αμαρτία, και να θέλεις ύστερα να μετανοήσεις, ίσως δεν θα μπορέσεις. Δεν είναι απλώς να πεις «θέλω να μετανοήσω». Η μετάνοια είναι βαθύτερο βίωμα, και δεν μπορούμε να το επιτύχουμε με την αυθυποβολή.
Είναι ό,τι χρειάζεται αυτές οι ημέρες μετά από τις γιορτές να δει κανείς καλύτερα τον εαυτό του, να ταπεινωθεί ενώπιον του Θεού και να αποφασίσει να αλλάξει, να μετανοήσει αληθινά.
Μετάνοια σημαίνει γκρέμισμα της παλιάς νοοτροπίας και ειλικρινής επιστροφή στον Θεό. «Βάζω αρχή» σημαίνει ότι αυτά τα ίδια που κάνουμε καθημερινά, θα τα κάνω καλά, σωστά. Θα σηκωθώ το πρωί σαν να είναι η πρώτη ημέρα της ζωής μου, αλλά και σαν να είναι η τελευταία, και έτσι θα σταθώ ενώπιον του Θεού. Δεν χρειάζεται να κάνω σημεία και τέρατα.
Ο Θεός μας έκανε κατ’ εικόνα του και με το βάπτισμα μας αναγέννησε, καθώς μας έδωσε τη χάρη του. Αλλά για να μπει στην ψυχή μας η χάρη του Θεού, η οποία ρέει συνεχώς, χρειάζεται να είναι ανοιχτή η ψυχή μας. Και αυτή η χάρη μπορεί να βγει μέσα από το Πάτερ ημών, μέσα από το Κύριε ελέησον. Ή από το ότι πήγα στην εκκλησία, όπως πήγα και χθες.
π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα 2017”, σελ. 16, 17.
