Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Την Κυριακή 27/10/2019 πραγματοποιήθηκε η 2η διάλεξη στο πλαίσιο του προγράμματος του Ιδρύματος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως “ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΒΙΟΥ” με τίτλο “Η οικογένεια ως σύστημα, η λειτουργική οικογένεια – η κρίση στο θεσμό της οικογένειας” και εισηγήτρια την κα Βασιλική Ιωαννίδη, Δρ. Παιδαγωγικής, Διδάσκουσα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε προγράμματα συμπληρωματικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης του Κέντρου Επιμόρφωσης και δια Βίου Μάθησης του Ε.Κ.Π.Α.
Για να δείτε ή και να κατεβάσετε τη διάλεξη, πατήστε εδώ: 2η διάλεξη ΙΠΕ 27.10.2019
Όταν η ειρήνη γίνεται μόνο τρόπος συμπεριφοράς, που καλύπτει ουσιαστικά εσωτερικό αναβρασμό. Τότε είναι η χειρότερη μορφή πολέμου.
Βέβαια κανείς δεν έχει την τέλεια αγάπη. Έτσι, είναι δυνατόν και αυτός που αγαπάει να αισθάνεται κάποια πικρία για το πρόσωπο που αγαπάει και έτσι και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε ανθρώπους, που έχουν κάποια αγάπη, θα είναι αναπότρεπτες, δε θα είναι όμως πόλεμοι, που επιδιώκουν την αλληλοϋπονόμευση και την αλληλο – καταστροφή, αλλά θα γίνονται με την πρόθεση μιας τίμιας και ανοικτής επικοινωνίας.
Πάντως η ειρήνη δεν είναι τόσο τρόπος συμπεριφοράς, όσο είναι μια κατάσταση της ανθρώπινης καρδιάς. Όταν η ειρήνη γίνεται μόνο τρόπος συμπεριφοράς, που καλύπτει ουσιαστικά εσωτερικό αναβρασμό. Τότε είναι η χειρότερη μορφή πολέμου.
π. Φιλόθεου Φάρου
Κατά βάθος το ξέρουμε – το αναγνωρίζουμε τις σπάνιες εκείνες μέρες που δεν έχουμε απολύτως τίποτα να κάνουμε. Που απλά ξαπλώνουμε στα βότσαλα και τα χαϊδεύουμε με τα δάχτυλά μας ή που στεκόμαστε πίσω από το παγωμένο τζάμι, πίνοντας ένα ζεστό τσάι και κοιτάζοντας τα φωτάκια στο απέναντι μπαλκόνι.
Το νιώθουμε, τότε, πραγματικά, πως το πραγματικό μυστικό της ευτυχίας, βρίσκεται στο γνήσιο ενδιαφέρον που δείχνουμε στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Στο πώς μυρίζει το κεφάλι του παιδιού μας και στους σκληρούς κόμπους στα δάχτυλα του συντρόφου μας…
Το παρακάτω ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη το περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο – και πραγματικά αυτές τις μέρες που αποχαιρετούμε τον παλιό χρόνο και υποδεχόμαστε τον καινούριο, έχει περισσότερο νόημα από ποτέ να το διαβάσουμε…
Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..